بررسی ابعاد رزق و اثر متقابل اعمال و رزق در آیات و روایات

انسان موجودی اجتماعی و برای تداوم زندگی اش نیازمند تامین معاش و تلاش برای کسب روزی است. رزق ازجمله مسائلی است که در زندگی فردی و اجتماعی بشر مطرح است، و از دیرباز به عنوان یکی از دغدغه های اصلی انسان ها بوده و در آیات و روایات جلوه ای ویژه داشته است. طبق آموزه های قرآن کریم و روایات معصومین (علیه السلام)، تضمین رزق انسان از ناحیه خداوند متعال است و هرچه انسان به آن دست یابد رزق مقدر او نیست. چرا که خداوند حرام را روزی کسی نمی کند و فقط حلال به او مستند است، پس رزق و روزی فقط باید از طریق حلال به دست آورده شده و مورد استفاده قرار گیرد. تفاوت های مردم در رزق یکی از حکمت های الهی است. تعلیمات اسلام به ما می گوید: برای تامین زندگی بهتر، چه مادی و جه معنوی باید تلاش بیشتر کرد. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی و استناد به آیات و روایات به بررسی رزق، ابعاد آن و اثر متقابل اعمال و رزق می پردازد. یافته های پژوهش حکایت از این دارد که خداوند متعال برای تمامی مخلوقات روزی و رزق معینی را قرار داده است. کسب روزی حلال، علاوه بر تلاش و فعالیت: در گروه انجام و با ترک برخی اعمال است. پس در تمام مراحل رشد انسانی باید به دریافت رزق و روزی توجه ویژه داشت؛ چرا که دارای تاثیر تکوینی در وجود انسان است و حلال یا حرام بودن آن، تمام زندگی را تحت الشعاع قرار می دهد.

Keywords:

رزق , ابعاد رزق , تاثیر متقابل اعمال و رزق