ارزیابی گستره دید افقی رخدادهای گردوغبار با به کارگیری عمق نوری هواویزها در مناطق خشک (مطالعه موردی: استان یزد)

کاهش قابلیت دید از اولین اثرات قابل ملاحظه آلودگی هوا بر پدیده های جوی است. افزایش تراکم ذرات گردوغبار، قدرت دید افقی را به شدت کاهش می دهد و با تاثیر بر روی سلامتی موجودات زنده و بخش های اقتصادی و سیستم حمل و نقل، خسارت ها و تلفات زیادی را به همراه دارد. استان یزد، با توجه به شرایط خاص اقلیمی و جغرافیایی، همواره در معرض طوفان های گردوغبار، آلودگی، خسارت ها و تلفات ناشی از آن بوده است. با توجه به اینکه، شناخت مناطق پرخطر از نظر کاهش میدان دید در زمان رخدادهای گردوغبار، برای مدیریت و حفظ سلامت ساکنان منطقه دارای اهمیت است؛ هدف از پژوهش حاضر ارزیابی و تهیه نقشه میزان قابلیت دید استان یزد همزمان با وقوع طوفان های گردوغبار با بهره-گیری از اطلاعات هواشناسی و مقادیر عمق نوری هواویزها است. به این منظور از ارتباط عمق نوری هواویزها و اطلاعات دید افقی ایستگاه های هواشناسی منطقه مطالعاتی برای تعیین دید افقی منطقه در زمان رخداد گردوغبار 20/07/2015 بهره گرفته شد و نقشه پهنه بندی دید افقی به روش کریجینگ تهیه گردید. نتایج ارتباط مثبت و معنی داری را در سطح 99 % بین عمق نوری هواویزها و داده های دیدافقی ایستگاه های سینوپتیک استان یزد در طی سال های 2003 تا 2017 نشان داد. با بهره گیری از روش مذکور دیدافقی مناطق تحت تاثیر گردوغبار از 160 متر تا یک کیلومتر برآورد گردید. این مناطق در مسیر معادن، جاده های خاکی با تراکم زیاد، تپه های ماسه ای و مراتع فقیر و بدون پوشش قرار داشت که نقش موثری را در افزایش تراکم گردوغبار و کاهش دید افقی دارد.

Keywords:

گردوغبار , عمق نوری هواویز , دید افقی , یزد