اثرات محبت بر تربیت اسلامی کودکان از منظر روایات و آراء دانشمندان اسلامی

محبت به کودک از دیدگاه اسلام اهمیت زیادی دارد و پیشوایان دینی سفارش های فراوانی به آن نموده اند. از آن جایی که اولینسرپرست کودک، خانواده به ویژه، پدر و مادر هستند، لازم است به این نیاز کودک توجه ویژه داشته باشند و بدانند که پاسخگوییصحیح به این نیاز، پایه و اساس تربیت کودک را تشکیل میدهد. محبت به کودک علاوه بر این که در سخنان معصومان (ع) بازتابگسترده یافته، در سیره ی عملی آنها نیز از جایگاه ویژه ای برخوردار است. آنان همواره از روش محبت در فرایند تربیت کودکان بهرهمی گرفتند.در اصطلاح، محبت عبارت است از میل و گرایش طبع به سوی چیزی که لذت آور است و اگر این میل قوت گیرد عشق نامیده می شود.علاقه به فرزند یک امر طبیعی است . شاید کمتر پدر و مادری پیدا شوند که قلبا فرزند خود را دوست نداشته باشند. اما محبت قلبیفقط خواسته ی درونی کودک را تامین نمی کند . کودک به محبتی نیازمند است که آثار آن را در رفتار پدر و مادر مشاهده کند.محبت های قلبی پدر و مادر باید در نوازش ها ، در آغوش گرفتن ها ، تبسم ها و حتی در آهنگ محبت آمیز سخنان پدر و مادر ظاهر شود.بعضی از پدران و مادران چون بیش از حد به فرزندان خود علاقه دارند ، بدی های آنان را اصلا درک نمی کنند و اگر احیانا عیبی درآنان دیدند یا دیگری آن را تذکر داد ، از آن چشم پوشی کرده و درصدداصلاح بر نمی آیند تا مبادا فرزندانشان ناراحت شوند. اینقبیل پدران و مادران با محبت هاب بی جای خود ، در لباس دوستی ، بزرگترین خیانت ها را نسبت به فرزندان خود مرتکب می شوندکه در قیامت بدون مواخذه نخواهد بود.از نحوه برخورد پیامبر با کودکان چند نکته بدست می آید : کودکان شیرخوار را با گرمی و رغبت بسیار در آغوش می گرفت و با آنها ابراز ملاطفت می فرمود - پیامبر )ص( مردم را از برخورد تند و خشن با کودک نهی می فرمود که با تندی و خشونت از ادرار کودکجلوگیری نکنید که این منافی با حفظ سلامت طفل است - تندی پدران و مادران باعث تحقیر کودک و مایه ی رنجش و آزردگی خاطراوست. شکست های روانی طفل نتایج نامطلوبی در زندگی او به بار می آورد.

Keywords:

محبت , نقش محبت در تربیت فرزند- نیاز کودکان به محبت , افراط در محبت