نیازسنجی و اولویت سنجی استقرار تاسیسات مدیریت فاضلاب روستایی در جهت تامین منبع آب سالم و جایگزین در استان های دارای تنش آبی شدید ایران

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 389

This Paper With 14 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_IJHE-11-4_011

تاریخ نمایه سازی: 30 تیر 1398

Abstract:

زمینه و هدف: مدیریت فاضلاب در مناطق روستایی به عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار در این مناطق شناخته می شود. لذا هدف از این مطالعه نیازسنجی و اولویت سنجی استقرار تاسیسات مدیریت فاضلاب روستایی در جهت تامین منبع آب سالم و جایگزین در استان های دارای تنش آبی شدید ایران است. روش بررسی: این یک مطالعه توصیفی مقطعی است که در سال 1397-1396 در مناطق روستایی استان های دارای تنش آبی شدید (خراسان جنوبی، خراسان رضوی، فارس، اصفهان، یزد، سمنان، قم و سیستان و بلوچستان) به اجرا درآمد. در این مطالعه، برآورد تعداد روستاهای نمونه به روش کوکران و تعیین روستاهای نمونه به صورت نمونه برداری طبقه ای قضاوتی بود. داده های مرتبط با استان های نمونه بوسیله یک پرسشنامه محقق ساخت روایی سنجش شده، مورد گردآوری و تجزیه و تحلیل آماری در نرم افزار Excel قرار گرفت. یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد، اختلاف میان همه استان های مورد مطالعه از نظر اولویت آنها در استقرار تاسیسات مدیریت فاضلاب روستایی در جهت تامین منبع آب سالم و جایگزین بسیار کم بود. بطوری که استان های اصفهان، سمنان و فارس دارای امتیاز 76 از 100 بودند و استان های خراسان جنوبی و سیستان و بلوچستان امتیاز 71 را کسب کردند. نتیجه گیری: نتایج این مطالعه با تاکید بر معیارهای تصمیم گیری جامع و مبتنی بر توسعه پایدار، نشان داد که استان های دچار تنش آبی شدید دارای اولویت بالایی در خصوص استقرار طرح های مدیریت فاضلاب روستایی در جهت تامین منبع آب سالم و جایگزین هستند.

Authors

محسن انصاری

مرکز تحقیقات علوم و فناوری های محیط زیست، گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، ایران

محسن انصاری

کمیته تحقیقات دانشجویی، دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی، یزد، ایران

محمد فهیمی نیا

مرکز تحقیقات آلاینده های محیطی، دانشگاه علوم پزشکی قم، قم، ایران

مهدی فرزادکیا

گروه مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی ایران، تهران، ایران