شاید بتوان گفت که مشکل
مسکن در همه جای دنیا وجود دارد اما در کشورهای در حال توسعه به دلیل رشد سریعجمعیت و شهرنشینی ، فقدان منابع مالی کافی، مشکلات مربوط به عرضه زمین، تامین مصالح ساختمانی و کمبودنیروی انسانی متخصص و مهمتر از همه نبودن خط و مشی، سیاستگذاری و برنامه های مناسب درخصوص زمین ومسکن، این مشکل به صورت حاد و بحرانی درآمده است . در همین راستا لزوم توجه به
مسکن و برنامه ریزی آن درراستای
توسعه پایدار شهری در قالب برنامه ریزی های ملی، منطقه ای و شهری و محلی، بیش از پیش احساس میشودتا بهره گیری از دانش و تکنیک های برنامه ریزی و همچنین مشارکت شهروندان، مشکلات آن ها رابرطرف نموده و درنتیجه محیطی آرام و سرسبز، همراه با امنیت و آسایش و رفاه، برای آنان فراهم شود. در همین راستا هدف این پژوهشاستخراج معیارهای
مسکن پایدار از متون تخصصی شهرسازی و ارزیابی وضعیت کنونی
مسکن محله چیذر با استفادهاز این معیارها و همچنین اطلاعات به دست آمده از پرسش نامه های توزیع شده بین جامعه نمونه آماری (370 نفر)می باشد. روش تحقیق توصیفی تحلیلی و مبتنی بر منابع اسنادی و بررسی های میدانی است و داده های حاصل ازبررسی های میدانی (توزیع پرسشنامه و مشاهده) و اسنادی (آمار سازمان های مربوطه) به وسیله روش تحلیل سلسلهمراتبی (AHP) مورد ارزیابی قرار خواهد گرفت. یافته های پژوهش بیانگر این است که وضعیت
مسکن محله چیذردر وضعیت ناپایدار قرار دارد و نیازمند توجه بیشتر مسیولین شهری می باشد.