دانش پایداری به عنوان پلی برای پر کردن شکاف موجود بین دانش و عمل

دانش پایداری جزء زمینه های علمی نوین محسوب می شود که از دو دهه ی پیش به طور جدی مورد توجه دانشمندان قرار گرفته و هنوز مولفه های نظری و ساختاری آن به خوبی شناخته نشده است. نکته ی پایه ای در بحث دانش پایداری، شناسایی نحو هی تعامل پیچیده و پویای مابین نظام های انسانی و طبیعی است و این که چگونه می توان به یک الگوی پایدار بلند مدت دست یافت. دانش پایداری موضوعی چند جانبه برای ایجاد تعادل و تعامل بین اهداف توسعه اجتماعی با محدودیت های زیست محیطی، طی دوره ای طولانی است. حرکت به سوی چنین شکلی از پژوهش، نه بنیادی است و نه کاربردی، بلکه پژوهش بنیادی استفاده گرا است. بر این پایه، هدف پژوهش حاضر که به به صورت بررسی نظاممند منابع کتابخانه ای مرتبط با توسعه ی پایدار انجام شد، تعیین جایگاه و نقش دانش پایداری در پر کردن شکاف موجود بین دانش و عمل به عنوان یکی از موانع حرکت جوامع به سوی پایداری بود. یافته ها نشان داد که دانش پایداری از طریق پاسخگویی به سوالاتی از قبیل چگونه می توان بین طبیعت و جامعه تعاملی پویا ایجاد کرد به طوری که ابعاد توسعه انسانی، نظام های زمین و پایداری را در قالب مدل هایی ویژه، ادغام و مفهوم سازی نمود کدام ساختارها شامل تجارت، قوانین، هنجارها، و اطلاعات علمی به طور موثرتری می توانند تعامل بین طبیعت و جامعه را به سمت پایداری بیشتر هدایت کنند و چه چیزی آسیب پذیری یا انعطاف پذیری نظام اجتماعی طبیعی در اکوسیستم های مختلف و زندگی های انسانی را تعیین می کند به رفع چالش های پیشروی حرکت جوامع به سوی پایداری کمک می کند.

Keywords:

دانش پایداری , توسعه ی پایدار , نظام های زمین , پژوهش بنیادی استفاده گرا