خوانش صفت در گروه های اسمی اشعار نو اخوان ثالث

افزودن به امکانات نحوی زبان فارسی یکی از ویژگیهای شعر اخوان ثالث است. اخوان با تصرف در محور همنشینی به یاری واژه هایی کهن و نو، و ابداعات واژگانی خود، گروه های اسمی و وصفی و قیدی خلق میکند که نشان دهنده سبک خاص اوست. تنوع در اینگونه نوآوریها، گاه در جابجایی های نحوی و گاه در همایندیهای بیسابقه در زبان فارسی، نمود مییابد. بخشی از این نوآوری مربوط به انتخاب صفت و نوع خوانش آن در گروه های اسمی است. در این مقاله به یکی از سلسله مراتب نحوی یعنی گروه اسمی و تنها به صفت در ساختار گروه اسمی پرداخته شده است. به این منظور گروه های اسمی که دو صفت بیانی پی درپی دارند، در سه مجموعه شعر اخوان ثالث استخراج شده است. نتایج نشان میدهد که در حدود یکصد و چهل مورد از این ساختار، بیست الگوی نحوی متفاوت وجود دارد که در مقاله براساس دستور وابستگی بازنمایی شدهاند. حدود هشتاد درصد این گروه ها خوانش شعری دارند؛ یعنی اطلاعات معنایی و نحوی خوانش دستوری برای درک و تولید آنها کافی نیست و درک و تولید آنها براساس قراردادهای ادبی بوده است.

Keywords:

اخوان ثالث , گروه اسمی , صفت , خوانش شعری