آسیب شناسی مدیریت زمان در دیوان پروین اعتصامی

بعضی کلمات مبین هیچ معنایی نیستند، یعنی معنای مفروض شان را چنان چه به محک تحلیل بزنیم زایل می شود و پی می بریم که دلالت بر چیزی ندارند. زمان یکی از این واژه ها و از پیچیده ترین مقوله ها ست. مدیریت زمان و مراقبت از آن در مسیر زندگی یک دستور اخلاقی و عرفانی است. یکی از اساسی ترین جنبه های مدیریت زمان، بهینه سازی استفاده از آن است. در واقع مدیریت زمان یعنی این که زمان و کار خویش را به دست گیریم و اجازه ندهیم امور و حوادث آن را هدایت کند. یکی از مهم ترین راه ها در رسیدن به موفقیت تسلط بر زمان و مدیریت صحیح آن است. مبحثی که ضرورت مواجه با آن، دانشمندان را به ارائه اصول و روش های استفاده موثر از زمان و شناسایی آسیب های تهدید کننده آن واداشته است. در این دیدگاه افراد به تعیین و اولویت بندی اهداف، تصمیم گیری و برنامه ریزی عملیاتی شایسته توصیه شده و نیز از سستی، شتاب-زدگی و هرگونه اقدامی که انجام به موقع و شایسته امور را تهدید می کند، بازداشته شده است. در این مقاله به بررسی روش بهینه سازی از زمان و عوامل آسیب رسان آن در دیوان اعتصامی پرداخته شده است. هدف از مدیریت زمان، مدیریت خود، توانایی ها و منابع موجود است. داشتن هدف و برنامه ریزی و تعیین اولویت ها از مهم ترین راهکارهای بهره وری از زمان است.

Keywords:

اصول مدیریت , بهینه سازی زمان , آسیب شناسی زمان , پروین اعتصامی