احکام تربیت دینی در مراحل رشد با توجه به روایات سبع سنین

تربیت انسان فرایندی است که از کودکی آغاز می گردد و در مراحل مختلف رشد ادامه پیدا می کند. در متون دینی احکام تربیتی که بخشی از آنها روایات سبع سنین است برای سه مرحله رشد برنامه ای منسجم برای تربیت ارایه می دهد. با در نظر گرفتن این احکام توسط مربیان و بخصوص والدین شکل گیری و پایه گذاری تربیت دینی در جنبه ی مختلف آن امکان پذیر می گردد این پژوهش در پی آن است مشخص سازد چه اوامر و نواهی تربیتی وجود دارد که راه محوری و مستقیم را در تربیت دینی نشان دهد. و راه کارهای مناسب را پیش روی والدین و مربیان قرار می دهد. روش بررسی توصیفی و تحلیلی است. در اینپژو هش روایات سبع سنین که احکام اساسی را در سه مرحله از رشد بیان می کنند جمع اوری کردیم و احکام اختصاصی هر دوره را از دو روش استفاده کردیم یکی بررسی واژه ه هایی است که در روایات مربوط به یک دوره امده که مرکز معنا را مشخص می سازد و دیگری بررسی و مقایسه واژهای هر دوره با هم است که مرزهای معنا را معین می سازد.بر این اساس این پژوهش چند یافته دارد:(1 برای تربیت اخلاقی باید از همان مراحل اولیه رشد تربیت اخلاقی مورد توجه باشد؛ (2 در هفت سال اول باید آزادی عمل به کودک داد نباید با تنبیه کردن و آموزش دادن مستقیم او را محدود کرد تا زمینه شکوفایی تربیتی فراهم گردد؛(3 در هفت سال دوم کودک آزاد نیست و باید مطیع و خاضع باشد؛ و از جهت تربیت دینی باید والدین با تادیب مستقیم و غیر مستقیم ارزشها و ضد ارزشهای دینی را به کودک انتقال دهند (4 در هفت سال سوم باید فضای آرامش آفرین و تکریم را ایجاد کرد، و با شکل دادن شناختهای عمیق و پاسخگو بودن به پرسشها و شبهات مهندسی فکری سالمی را به وجود آورد.

Keywords:

مراحل رشد , روایات سبع سنین , احکام , تربیت , تربیت دینی