مدیریت ترافیک شهری با تاکید بر توسعه پیاده روی و حمل و نقل عمومی

مدیریت ترافیک به معنای استفاده از امکانات موجود، افزایش بهره وری و حفظ منافع عمومی مربوط به شبکه راه هاست. اقدامات مربوط به اعمال مدیریت ترافیک شهری، به نوع ترافیک بستگی دارد.اصولا طرح های مدیریت ترافیکی باتوجه به انواع مختلف جاده ها و نیازهای مردم با یکدیگر متفاوت است.امروزه کارشناسان و محققان، ترافیک را پدیده پیچیده ای در نظر می گیرند که عامل انسانی، راه ووسیله نقلیه سه رکن اصلی آن را تشکیل می دهند که در این میان عامل انسانی قوی ترین عنصر می باشد و نقش آن بیشتر از سایر عوامل است. بسیاری از کشورهای توسعه یافته در یکی دو دهه اخیر با توجه به مزیت های فراوان سیستم های حمل و نقل عمومی از جمله: جابجایی انبوه مسافر در زمان کم، مصرف سوخت و ایجاد صرفه جویی های اقتصادی در مقیاس ملی،کاهش آلودگی هوا و آلودگی صوتی، ایمنی مناسب، پایداری بیشتر وقابلیت مدیریت بهینه جابجایی، تقویت وتوسعه حمل ونقل عمومی و بکارگیری اشکال نوین آن را در کنار راهبردهای مبتنی بر مدیریت تقاضا به عنوان راهبردهای اصلی نظام حمل ونقل جامع شهرها برگزیده اند. شبکه ها معابر پیاده با رشد تکنولوژی و حمل ونقل جدید کاملا تغییر کرد. صرف نظر از توسعه شبکه های ارتباطی وسائط نقلیه موتوری، آمد وشد پیاده نیز اشکال متنوع و پیچیده تری را به خود گرفت. پژوهش حاضر بارویکردی توصیفی تحلیلی، با هدف مدیریت ترافیک شهری، به بررسی راه حل هایی برای کاهش حجم ترافیک با تاکید بر پیاده روی و مسیرهای پیاده و استفاده از حمل ونقل عمومی پرداخته اند. بررسی ها نشان می دهد که برنامه ریزی در جهت استفاده از مسیرهای پیاده و وسایل نقلیه عمومی، باعثکاهش حجم ترافیک و تردد وسایل نقلیه شخصی می شود.

Keywords:

ترافیک , مدیریت شهری , پیاده روی , حمل ونقل عمومی