بررسی شاخص های خشکسالی هیدرولوژیکی SDI و GRI و تاثیر آن درمدیریت جامع حوزه آبخیر (مطالعه موردی: حوزه آبخیز زرینه رود استان کردستان)

خشکسالی یک پدیده طبیعی و قابل تکرار است که بخش جدایی ناپذیر از تغییرات اقلیمی است بنابراین هر منطقه ای با هر اقلیمی می تواند آن را تجربه کند. در این پژوهش در حوزه آبخیز زرینه رود استان کردستان، با استفاده از شاخص های SDI و GRI وضعیت خشکسالی هیدرولوژیک ارزیابی شد و تاثیر خشکسالی هواشناسی بر هیدرولوژیک تعیین شد. همبستگی بین شاخص ها در مقیاس های زمانی مختلف بررسی شد. بر این اساس شاخص SPEI به دلیل لحاظ کردن پارامتر دما در کنار بارندگی از همبستگی بالاتری نسبت به شاخص SPI با SDI برخوردار است که در مقیاس زمانی شش و نه ماهه در همان ماه و یک ماه بعد دارای بیشترین همبستگی است. همچنین SPEI در مقیاس 12 و 24 ماهه با سه ماه تاخیر با شاخص GRI بیشترین همبستگی را دارد که حاکی از تاثیرگذاری خشکسالی هواشناسی بعد از گذشت دو سال و بیشتر بر سطح آب زیرزمینی است. اطلاع از فاصله زمانی بین وقوع خشکسالی هواشناسی به عنوان عامل اصلی دیگر خشکسالی ها، به مدیران و برنامه ریزان حوزه های آبخیزکمک خواهد کرد تا اقدامات مدیریتی لازم برای مقابله با خشکسالی ناشی از کمبود منابع آبی سطحی وزیرزمینی به عمل آورند.

Keywords:

شاخص های SDI و GRI , خشکسالی هیدرولوژیک , حوزه آبخیز زرینه رود استان کردستان