لزوم توجه به جمعیت گوسفند و بز کشور به عنوان تنها منبع تولید گوشت بدون وابستگی

بیان مساله: گوسفند و بز نقش مهمی در اقتصاد مقاومتی ایران در حوزه کشاورزی و تامین امنیت غذائی ایران دارد. این جمعیت دامی علاوه بر نقشی که در تامین غذا دارد، به عنوان محوری ترین عامل توسعه روستاها و جلوگیری از مهاجرت به شهرها نیز می باشد. هدف پژوهش: ارزیابی میزان وابستگی جمعیت گوسفند و بز بومی کشور به خارج از مرزهای ایران و برآورد پتانسیل تولید گوشت مورد نیاز کشور. روش و چگونگی انجام پژوهش: آمار مقایسه ای و میزان وابستگی در جمعیت دام و طیور ایران با اتکا به آمارهای سامانه اطلاعات جغرافیائی سازمان دامپزشکی کشور و معاونت امور دام وزارت جهاد کشاورزی جمع آوری گردید. یافته ها و نتیجه گیری: با توجه به وجود 20 درصد سقط جنین، 10 درصد مرگ و میر نوزادان و میانگین وزن لاشه گوسفند 5 / 18 کیلوگرم و بز 8 / 14 کیلوگرم در کشور و ضریب نهائی بهره گیری 7 / 0 درصدی در گله های دام سبک، این جمعیت تنها پنجاه درصد از گوشت قرمز کشور را تولید می کند که با انجام روش های افزایش بهره وری در گله ها و احیاء مراتع می توان علاوه بر کاهش جمعیت متناسب با توان مراتع، توان تولیدی گوشت قرمز بدون نیاز به خارج از کشور را افزایش داد چرا که دام سبک پتانسیل بالائی برای خوداتکائی در ایران دارد و یکی از مصادیق بارز اقتصاد مقاومتی است تا دشمن نتواند تهدیدهای خود را به حوزه غذا و گوشت قرمز بکشاند.

Keywords:

گوسفند , بز , دام سبک , اقتصاد مقاومتی