رابطه باورهای معرفت شناسی با جهت گیری برنامه درسی معلمان مقطع ابتدایی

هدف اصلی این پژوهش بررسی رابطه باورهای معرفت شناسی با جهت گیری برنامه درسی معلمان مقطع ابتدایی شهرستان گیلانغرب بود. این پژوهش از نظر هدف جزء پژوهشهای کاربردی بوده و برای انجام پژوهش از روش پیماشی و همبستگی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش 120 نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان گیلانغرب بود که از این تعداد 91 نفر از معلمان مقطع ابتدایی شهرستان گیلانغرب(60 نفرد مرد و 31 نفر زن)، با استفاده از جدول مورگان و فرمول محاسبه حجم نمونه کوکران و روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه پرسشنامه باورهای معرفت شناختی شومر و پرسشنامه جهت گیری برنامه درسی استفاده شد. روایی محتوایی این پرسشنامه ها مورد تایید قرارگرفته و پایایی آنها به ترتیب 61 تا 74 درصد و 91 درصد گزارش شدهاست. داده های این پژوهش با استفاده از نرمافزار spss و بااستفاده از شاخصهای آمار توصیفی (میانگین؛ انحراف استاندارد خطای معیار برآورد) و شاخصهای آمار استنباطی(آزمون های ضریب همبستگی پیرسون؛ رگرسیون چندگانه، تحلیل واریانس وT مستقل) تجزیه و تحلیل شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده های پژوهش نشان داد که معلمان مقطع ابتدایی در میان ابعاد باورهای معرفت شناسی گرایش بیشتری به باورهای خام و ساده بودن دانش دارند. همچنین معلمان مقطع ابتدایی گرایش بیشتری به جهت گرایی عقلگرایی آکادمیک دارند و بین باورهای معرفت شناسی و جهت گیری برنامه درسی معلمان بر حسب جنسیت، سابقه تدریس و پایه تدریس تفاوت وجود دارد.

Keywords:

باورهای معرفت شناسی , جهت گیری برنامه درسی , جهت گیری برنامه درسی معلمان , معلمان مقطع ابتدایی