تبیین ساده لوحی از منظر امام علی (ع) و ارائه راهکارهای ویژه برای پرهیز از این صفت

یکی از ویژگیهای مثبت انسان که هم در رشد و تکامل خود او نقش مهمیدارد و هم پایه و اساس روابط اجتماعی میباشد خوش بینی است. خوش بینی نیک انگاری درباره خداوند، فعل و انفعالات جهان و نیز پندار و گفتار و کردار انسانها و خود است. اما باید توجه داشت این صفت مثبت انسانی با صفت سادهلوحی اشتباه گرفته نشود. این مقاله در نظر دارد با استعانت از نهج البلاغه به بررسی و تحلیل خوش بینی، فرق آن با ساده لوحی، آثار و نتایج سادهلوحی، ویژگی افراد سادهلوح که شامل خوش باوری، اقدام توام با شتابزدگی، جهل، صداقت و حسن ظن به دیگران و ظاهر بینی و محرومیت از ژرف اندیشی است، بپردازد. در این نوشتار سعی بر این بوده با تبیین ویژگیهای افراد سادهلوح از منظر امام علی (ع) و ارائه راهکارهایی برای پرهیز از سادگی در زندگی مطالب مفید و مختصری ارائه شود.

Keywords:

ساده لوحی , خوش باوری , جهل , صداقت و حسن ظن به دیگران , ظاهربینی و محرومیت از ژرف اندیشی.