با توجه به افزایش جمعیت جهان و نیاز به تولید بیشتر محصولات کشاورزی، امنیت غذایی، مستلزم راهکارهای ویژه است. گیاه تراریخته به عنوان رهیافتی جدید برای رسیدن به توسعه پایدار و امنیت غذایی معرفی شده است و برای مصرف تجاری در تعداد زیادی از کشورها از جمله کشورهای در حال توسعه پذیرفته شده است. بطوریکه سطح زیر کشت این محصولات در حال افزایش میباشد. بررسی نتایج بدست آمده حاکی از فواید و اثر انکارناپذیر این محصولات بر تامین امنیت غذایی میباشد. با این حال با توجه به تمامی مزایای آن ملاحظاتی نیز در خصوص
ایمنی زیستی آنها وجود دارد که شامل اثر بر موجودات غیرهدف، شارش ژنی محصولات تراریخته، احتمال علف هرز شدن، زراعت تک محصولی و کاهش تنوع زیستی و اثرات ناخواسته انتقال ژن بر متابولیسم گیاه است. به همین سبب موجب تدوین قواعد متعددی مانند مقررات
ایمنی زیستی گردیده است. ارزیابی خطرات احتمالی زیست محیطی برای تایید قانونی موجودات تراریخته در کشورهایی که متعهد به پروتکل
ایمنی زیستی کارتاهنا هستند لازم میباشد. بنابراین با بکارگیری راهکارهای مناسب مدیریتی و ایجاد زمینه های لازم جهت ارزیابی این محصولات، میتوان از این فناوری در جهت رفع نیازهای غذایی و زیستی بهره برد. مقاله حاضر ضمن مروری بر فواید و ملاحظات عنوان شده به
ایمنی غذایی و زیستی
محصولات تراریخته اشاره دارد و راهکارهای نظارت و ارزیابی
محصولات تراریخته را مورد بحث قرار میدهد.