بررسی رابطه خودکارآمدی و کمال گرایی با سازگاری در دانشجویان دانشگاه تبریز

این پژوهش با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی با سازگاری در دانشجویان دانشگاه تبریز انجام گرفت . نمونه مورد مطالعه 200 نفر بودند که از طریق نمونه گیری تصادفی خوشه ای چندمرحله ای انتخاب شدند . ابراز اندازه گیری شامل پرسشنامه سازگاری بل (BAI) ، مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر ( GSES) ، مقیاس کمال گرایی چند بعدی فراست (FMPS) ، بود . داده ها با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به روش گام به گام مورد تحلیل قرار گرفت . نتایج آزمون همبستگی پیرسون نشان داد که کارآمدی با سازگاری کل، سازگاری تحصیلی - آموزشی، سازگاری اجتماعی، و سازگاری شخصی - عاطفی رابطه معناداری دارد، و کمال گرایی با سازگاری کل، سازگاری تحصیلی - آموزشی، و سازگاری شخصی - عاطفی رابطه دارد. نتاج تحلیل رگرسیون گام به گام نیز نشان داد که سازگاری کل در دانشجویان هم براساس خودکارآمدی و هم براساس کمال طلبی، قابل پیش بینی است، البته سهم خودکارآمدی برای پیش بینی سازگاری، بیشتر از سهم کمال طلبی بود . نتیجه اینکه در تبیین سازگاری دانشجویان، خودکارآمدی و کمال گرایی در دانشجویان از جایگاه ویژه ای برخوردارند و این روابط، از تلویحات نظری و عملی در عرصه های آموزشی و تحصیلی برخوردارند.

Keywords:

خودکارآمدی , کمال گرایی , سازگاری , دانشجویان