ارائه رویکرد دو مرحله ای در انتخاب ربات پرنده چهارپره جهت حمل کالا مبتنی بر شبیه سازی پرواز و تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 383

This Paper With 9 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

ACONF04_400

تاریخ نمایه سازی: 4 شهریور 1398

Abstract:

ویژگی های فراوان ربات های پرنده چندپره از جمله توانایی پرواز به صورت ایستا، مانورپذیری بالا و مکانیک ساده موجب شده است تا کاربرد این پرنده ها به شدت در حال توسعه باشد. تا جایی که علاوه بر گاربردهای نظامی و عمومی حتی برای سرگرمی و عکاسی نیز مورد استفاده قرار می گیرند. از سوی دیگر رشد و توسعه خرید و فروش اینترنتی و نیز تلاش برای ایجاد روش های سریع و ارزان برای حمل و تحویل کالاها و مرسولات موجب نگاه ویژه ای به ربات های پرنده چندپره برای انجام چنین ماموریت هایی شده است. بسیاری از شرکت هایی که می توانند چنین سامانه ای را به کار گیرند از تخصص لازم برای طراحی و یا انتخاب ربات مناسب برای انجام ماموریت مورد نظرشان، برخوردار نیستند. همچنین با وجود دسترسی به مدل های متعدد این ربات ها در بازار و دانشگاه ها، طراحی منحصر به فرد ریات پرنده برای هر کاربر لزوما کار به صرفه ای نخواهد بود و لذا در این پژوهش سعی شده است تا ابزاری دو مرحله ای ارائه گردد که بر اساس معیارهای کاربران اقدام به پیشنهاد یک یا چند ربات پرنده چهارپره نماید. ابتدا اطلاعات ربات های در دسترس شامل ابعاد، وزن و سامانه پیشرانش به ابزار داده می شود و سپس در مرحله اول، ماموریت مورد نظر از لحاظ مسیر و وزن کالای حمل شده، توسط کاربر تعیین شده و شبیه ساز پرواز عملکرد هر ربات و قابلیت انجام ماموریت را توسط آن ها بررسی می کند. این ابزار در مرحله دوم از بین ربات های موفق، با استفاده از روش تصمیم گیری چند معیاره TOPSIS و بر اساس معیارهای کاربر مانند هزینه، سرعت و مداومت، اقدام به اولویت بندی و انتخاب ربات مناسب می نماید. در این مقاله با توجه به محدودیت موجود، تنها نتایج شبیه سازی پرواز ارائه می گردد و تمرکز اصلی بر نحوه انتخاب ربات نهایی است. برای نشان دادن مراحل ذکرشده، یک ماموریت فرضی تعریفشده و در انتها یک ربات چهارپره از میان 3 گزینه انتخاب گشته است.

Keywords:

Authors

مرتضی داری پور

گروه هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران

محمدعلی امیری آتشگاه

دانشیار گروه هوافضا، دانشکده علوم و فنون نوین، دانشگاه تهران، تهران، ایران