بررسی قدرت چانه زنی ( bargaining power) در معاملات بین المللی وعوامل موثر و اثار آن

با توجه توسعه تجارت بین کشور های مختلف و اختراع و کشف ابزار و مواد جدید و نیاز کشورها به این ابزار یا مواد که در انحصار کشور های خاص است باعث می شود کشور های دارنده از ارائه ان خودداری کرده یا با شرایط خاص و غیر قابل مذاکره اقدام به عرضه این اقلام نمایند.در واقع این انحصار موجب ایجاد قدرت برای این کشورها شده که میتوانند شرایط خود را به سایر کشورها القا کنند.البته این موضوع نه تنها در قراردادهای بین المللی بلکه در قراردادهای داخلی و روزمره بین افراد جامعه ممکن است وجود داشته باشد. قدرت چانه زنی موضوعی مهم و اساسی در مدیریت استراتژیک است. در مذاکرات، اغلب منافع دو طرف با یکدیگر هم راستا نیستند. لذا در این مواقع، ضرورت مباحثه و تعامل بیشتر خودنمایی میکند، به این صورت که دو طرف منافعشان را تعدیل میکنند تا به یک نتیجه قابل قبول برسند. این نتیجه همان بحث چانه زنی است و این که اصولاطرفین چقدر میتوانند نظراتشان را به یکدیگر بقبولانند و یا در کنار آن، چقدر احساس نیاز میکنند که از مواضع خودشان عقب نشینی کنند.امروزه در بسیاری از قراردادها، به دلیل وجود نابرابری شدید در قدرت چانه زنی طرفین و سوءاستفاده طرف قوی از این قدرت، اصل آزادی قراردادها و قواعد سنتی حقوق قرارداد برای تامین عدالت قراردادی کافی نیست و ازاینرو، اصلاح ابزار قرارداد برای اینکه دوباره بتواند به هدف عدالت خدمت نماید، ضروری است.در این مقاله سعی می شود مفهوم قدرت چانه زنی و عوامل موثر در ان و اثار ناشی از ان بررسی و بیان شود ایا استفاده از این قدرت می تواند به صحت قراردادها خدشه ای وارد نماید یا خیر

Keywords:

قدرت , چانه زنی , قرارداد