بررسی میزان پذیرش اجرای سیستم برنامه ریزی منابع سازمانی ابری در ایران

سیستم های برنامه ریزی منابع سازمانی یک پایگاه داده و یک برنامه ی کاربردی است که فعالیت های تجاری شرکت ها را یکپارچه کرده و آن ها را تا دستیابی به یک فرایند تجاری منسجم، همراهی می کند. از این رو با توجه به مزایای فراوان آن ها مورد توجه بسیاری از شرکت های بزرگ و سازمان ها قرار گرفته اند. هزینه های بالای پیاده سازی این سیستم ها سبب شده که سازمان های کوچک و متوسط کمتر به استفاده از این سیستم ها روی آورند. از این رو ارائه مدل پذیرش ERP در محیط ابری در شرکت های کوچک و متوسط صنعت به عنوان گامی اولیه جهت پذیرش این تکنولوژی در شرکت های کوچک و متوسط می باشد. بدین منظور در این مقاله بعد از شناسایی متغیرهای تاثیرگذار در پذیرش ERP ابری و ترکیب نظریه های مرتبط با پذیرش نوآوری IT از قبیل چارچوب تکنولوژی- سازمان- محیط(TOE)، مدل پذیرش تکنولوژی(TOM) و مدل اشاعه ی نوآوری(DOI)، ابعاد مدل پیشنهادی توسط خبرگان مورد تایید قرار گرفته و سپس ابعاد تایید شده در شرکت های کوچک و متوسط صنعت IT مورد آزمون قرار گرفت و پس از حذف برخی از متغیرها مدل نهایی ارائه گردید.

Keywords:

برنامه ریزی منابع سازمانی , برنامه ریزی منابع سازمانی ابری , رایانش ابری , مدل های پذیرش فناوری