پژوهش حاضر به بررسی تاثیر
فضای مجازی در جذب گردشگران داخلی و توسعه صنعت پرداخته است. شبکه های اجتماعی از پتانسیل قابل توجهی در تعیین موفقیت یا شکست سیاست های گردشگری برخوردار هستند این شبکه ها تسهیلاتی ر ا به گردشگران می دهد که قبل از عملی کردن تصمیم سفر به نقطه ای خاص به صورت مجازی و از طریق ابزارهای وب وارد محل مورد نظر شده است. در این راستا پژوهش از روش کتابخانه ای – اسنادی استفاده شده است. با هدف بررسی فضاهای مجازی در توسعه و گسترش
بازاریابی در صنعت گردشگری ایران انجام یافته است، رسانه های اجتماعی از قابلیت های بالایی برای
بازاریابی در صنعتی که با روحیات و تفریحات مردم ارتباط دارد. آنچه در این پژوهش بدست آمده است این است که توسعه ی
فضای مجازی و توسعه ی گردشگری وابسته به هم هستند. سازمان های گردشگری و جهانگردی از طریق توسعه ی
بازاریابی به وس یله ی امتیازات
فضای مجازی می توانند به عملکرد بالاتری دست یابند. با افزایش استفاده از شبکه های اجتماعی، محتوا و وبلا گ ها، توانایی
بازاریابی گردشگری الکترونیکی آنها افزایش یافته است ، اما در مجموع میتوان گفت هنوز رسانه های اجتماعی نتوانسته اند، جایگاه خود را در توسعه
بازاریابی گردشگری الکترونیکی پیدا کنند و این تفاوت ناشی از ویژگی های ارتباطی و بازارایابی متفاوت رسانه های جدید با رسانه های قدیمی تر است.