نماد اهریمنی در تقابل با تمدن دیو در شاهنامه
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 424
This Paper With 15 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
SSRCONF01_067
تاریخ نمایه سازی: 24 شهریور 1398
Abstract:
حکیم ابوالقاسم فردوسی، با خلق شاهنامه این اثر ملی و سند ملی ایرانیان،مفهوم ایران را نه تنها به ایران بلکه به جهانیان القا کرده است و احساس ایرانیبودن را در دل های ایرانیان را جان تازه ای بخشیده است. در این اثر حماسیصحبت از موجوداتی موهوم تحت عنوان دیو، شده است که می توان ادعا کردکه تقریبا چیستی و چگونگی این موجودات در هاله ای از ابهام است. دیو رانوعی از شیاطین معرفی کرده اند. در واقع دیو از دئو (Daeva) در اصل بهمعنی خدا و روشنی گرفته شده است. ماجرای دیوان در شاهنامه از داستانسیامک، و برتری دانش این موجودات افسانه ای در برابر شاه ایران، آغاز میشود. سخن سرای طوس در میان ابیات به اشاره هایی از این موجودات پرداختهاست که بررسی این ویژگی ها موضوع اصلی این جستار می باشد. نگارنده دراین مقاله پس از ذکر مقدمه ای از دیوان و حضور آنان در شاهنامه طی ابیاتیویژگی هایی همچون، دانش، بدسرشتی، جادوگری، معماری و مهندسی و ...مورد واکاوی و ارزیابی قرار داده است.
Authors
صدیقه درستی
دانشجوی دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوی
خداوردی عباس زاده
استاد دکتری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد خوی