ارتقاء سطح امنیت در استاندارد رمزنگاری پیشرفته از طریق جایگزینی روش دیفی-هلمن با توزیع کلید کوانتومی

مکانیزم های رمزنگاری ، از کلید و بستری برای توزیع کلید به منظور رمزنگاری دیتای انتقالی استفاده می کنند. امنیت رمزنگاری های مدرن در توزیع کلید، مبتنی بر محاسبات پیچیده در تولید کلید می باشد که زمان مورد نیاز برای شکستن رمز را به شکل خارق العاده ای افزایش می دهد. اما در صورتی که این سیستم توزیع کلید و کانال مفروض توسط نفر سومی که قدرت محاسباتی پر سرعت کوانتومی را دارا می باشد شنود شود ایمنی لازم را نخواهد داشت و این امکان را برای شنودگر فراهم می کند تا کلید تبادل شده را کشف و در نهایت دیتای رمز شده را رمزگشایی کند. در این مقاله روشی نو به منظور کاهش ریسک دستیابی شنودگر به کلید تبادل شده (که می تواند بر اساس پروتکل های مختلف هم چون، 3DES ، AES Blowfish و.. باشد) مبتنی بر استفاده از دو کانال کوانتومی مجزا برای انتقال کلید و انتقال اطلاعات رمز شده پیشنهاد شده است.

Keywords:

رمزنگاری کوانتومی , کانال کوانتومی , توزیع کلید کوانتومی , قطبش فوتون , استاندارد رمزنگاری پیشرفت