بررسی حقوقی قانون بیمه اجباری خسارات وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه

بلا شک در حقوق ما دو ملاحظه ی، ناهماهنگی میان قواعد قانون بیمه اجباری سابق و دیگر قوانین کشور و وجود خلاء ها و نارسایی زیاد موجود در قانون سابق، مقنن را برآن داشت که به اصلاح قانون سابق کمر همت گمارد. از این رو قانونی تحت عنوان قانون بیمه اجباری خسارت وارد شده به شخص ثالث در اثر حوادث ناشی از وسایل نقلیه، که مشتمل بر 66 ماده، 55 تبصره می باشد در مورخ 1395/2/20 از سوی مجلس شورای اسلامی تصویب و مورخ 1395/2/29 از سوی شورای نگهبان تایید شد و قانون گذار آن را در تاریخ 1395/3/29 لازم الاجرا اعلام کرد.لذا قانون اصلاح شخص ثالث 1387 نسخ گردید.با توجه به جدید التصویب بودن این قانون لزوم ارزیابی هر چه بیشتر به چشم می خورد این ملاحظه محقق را بر آن داشت که به ارزیابی قانون بپردازد. از این رو، محقق در طی این تحقیق در صدد ارزیابی این قانون و پاسخ گویی این سوال عمده که تا چه حد مقنن بر رفع ایرادات قانون قبلی موفق بوده است. به این جهت گذشته از فصل اول و دوم و سوم که بیان کلیات و ادبیات تحقیق و روش تحقیق اختصاص دارد محقق در فصل چهارم به تفاوت های میان قانون اصلاح سابق و قانون بیمه اجباری لاحق، نوآوری ها، ایرادات و در نهایت به پیشنهادات قانون پرداخته است.با تتبع توام با تامل در مواد این قانون در یافت می شود که هدف مقنن از اصلاح قانون چیزی جز حمایت هر چه بیشتر از زیان دیدگان حوادث ناشی از وسایل نقلیه موتوری نبوده است. مقنن با افزایش دایره خسارات قابل جبران و تسریع در پروسه ی جبران خسارت زیان دیدگان این گونه حوادث سعی در دست یابی به این هدف والای خود بوده است.

Keywords:

قانون بیمه اجباری , شخص ثالث , خسارت بدنی , حوادث