مطالعه اثر فرسودگی و پرایمینگ بذور بر برخی جنبه های فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی گیاهچه ی سورگوم دانه ای

زوال بذر از پدیده های شایع در هنگام نگهداری بذور می باشد. هر چه شرایط نگهداری از نظر رطوبت و دما نا مناسب تر باشد،شدت زوال یافتن بذر ها بیشتر خواهد بود. تیمار پرایمینگ بذر به عنوان تیماری موثر به منظور افزایش سرعت و یکنواختی جوانهزنی در مزرعه و ظهور گیاهان مقاوم، در بسیاری از گیاهان زراعی مورد استفاده قرار گرفته است. به همین منظور آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار تکرار اجرا شد. تیمار های آزمایش، شامل تیمار پیری تسریع شده در دوسطح (فرسوده و شاهد)، انواع روش های پرایمینگ در پنج سطح ( شاهد، آب، سالسیلیک اسید،نمک NaCl و نانو اکسید روی) ودمای پیش تیمار در دو سطح (15 و 25 درجه سانتی گراد ) در نظر گرفته شد. نتایج پژوهش نشان داد که در اثر پیری تسریعشده برخی از صفات فیزیولوژیک و بیوشیمیایی گیاهچه ها نظیر میزان انواع کلروفیل و میزان کربوهیدرات های غیرساختاری وهمچنین میزان انواع آنزیم ها کاهش یافت. که استفاده از پرایمینگ با استفاده از مواد ذکر شده بسیاری از صفات در سطحمعنی داری بهبود یافت. بیشترین میزان قند محلول از تیمار سالسیلیک اسید (204/68) در دمای 25 درجه واز سطح اول قدرت بذر به دست آمد.از اثرات متقابل دوگانه قدرت-دما، پرایمینگ-دما و قدرت -پرایمینگ هر سه عامل بر میزان کاتالاز در سطحاحتمال 0/01 معنی دار شد به گونه ای که بیشترین سطح کاتالاز (141/75) از تیمار سالسیلیک اسید در دمای 25 درجه و سطح اول قدرت بذر به دست آمد. بیشترین میزان کلروفیل کل (85/525) از تیمار هیدروپرایم در دمای 25 درجه و بیشترین میزان کاروتنوئید (102/70) از تیمار پرایم با سالسیلیک اسید در دمای 25 درجه به دست آمد.

Keywords:

پیری تسریع شده , پرایمینگ , سورگوم , فرسودگی , صفات بیوشیمیایی