بررسی تحمل به تنش گرمایی آخر فصل با مصرف اسید هیومیک روی گندم

به منظور بررسی تاثیر هیومیک اسید بر عملکرد از طریق تاثیر بر طول طول دوره های حساس رشد گندم آزمایشی بصورت طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در مکان با سه تکرار در سال زراعی 1395-1396 در شهرستان سبزوار انجام شد. تیمارها شامل کشت گندم بک کراس روشن در دو نوع خاک رسی-لومی و لوم- شنی (دو مکان) در چهار سطح محلولپاشی اسید هیومیک (صفر، 1/5، 3 و 4/5 کیلوگرم در هکتار) در مرحله پنجه زنی بود. نتایج نشان داد با مصرف 4/5 کیلوگرم اسید هیومیک در هکتار در هر دو نوع خاک بیشترین عملکرد تولید شد. تغییرات نسبت فتوترمال از آبستنی تا گرده افشانی در برابر مقادیر اسید هیومیک از معادله درجه دو تبعیت کرد. مصرف اسید هیومیک باعث کاهش نسبت فتوترمال شد و این کاهش در نتیجه مصرف اسید هیومیک تاثیر مثبت بر افزایش طول مراحل نموی داشت. تغییرات عملکرد دانه در واحد سطح در برابر نسبت فتوترمال از آبستنی تا گرده افشانی از معادله درجه دو تبعیت کرد. با توجه به مدل پیشنهادی مشخص شد که مصرف اسید هیومیک باعث کاهش نسبت فتوترمال شد. بنابراین در شرایط خاک رسی-لومی با توجه به مدل پیشنهادی در 0/435 فتوترمال حداکثر عملکرد دانه حاصل شد و زمانی که فتوترمال به 0/47 رسید در این صورت عملکرد دانه صفر شد. از این رو اسید هیومیک با ماندگاری برگها سبب تعدیل تنش گرمایی و افزایش مراحل رشد شد.

Keywords:

تنش , دما , خاک رسی-لومی , مراحل نموی و نسبت فتوترمال