ارزیابی ریشه گیاهان تراریخت RD29A-IPT، ناتراریخت و نمونه های محلی چاوی چند ساله پس از تنش خشکی

تحمل به خشکی ریشه گیاهان چاوی چندساله تراریخت RD29A-IPT با نمونه های محلی جمع آوری شده از استان فارس، براساس ویژگی های مورفوفیزیولوژیک ریشه، در گلخانه پژوهشی بخش علوم باغبانی دانشکده کشاورزی دانشگاه شیراز مورد ارزیابی قرار گرفتند. گیاهان پس از 10 روز در شرایط تنش خشکی، سرزنی و به مدت 2 هفته دوباره آبیاری شدند. واکاوی مورفوفیزیولوژیک ریشه ها نشان داد بیشترین تحمل به خشکی مربوط به لاین های GM12، GC8 و GM24 در مقایسه با گیاهان ناتراریخت و محلی می باشد. افزون بر این، در میان نمونه های محلی کمهر 1 بیشترین تحمل به خشکی را نشان داد. بهبود رشد ریشه در گیاهان تراریخت می تواند با افزایش بیان ژن IPT مرتبط باشد که منجر به افزایش میزان سایتوکینین های درون زا و در نتیجه افزایش زنده ماندن ریشه ها و حفظ غشا های سلولی در شرایط تنش خشکی شود.

Keywords:

ایزوپنتنیل ترانسفراز (IPT) , پیشبر RD29A , چاوی چند ساله , ریشه , کم آبی