اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان ضربه عشق پس از قطع رابطه ی عاشقانه

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر نشانگان ضربه عشق پس از قطع رابطه ی عاشقانه است.روش: بررسی حاضر به روش نیمه آزمایشی تک موردی و از نوع خط پایه ساده انجام شد. بدین منظور سه مراجع دختر به شیوه نمونه گیری هدفمند در شهر اصفهان انتخاب شده و تحت درمان فردی متمرکز برشفقت در طی 8 جلسه قرار گرفتند. مراجعین در مرحله ی خط پایه (پیش از درمان) و در طی جلسه های دوم، چهارم، ششم، هشتم و مرحله پیگیری یکماهه ، پرسشنامه های نشانگان ضربه عشق (LTSI) را تکمیل نمودند. هم چنین در مرحله ی پیش از درمان، پرسشنامه ضربه عشق (LTI) جهت میزان آشفتگی پس از قطع رابطه عاشقانه، پرسشنامه MMPI-2RF را برای شناسایی اختلال جدی در محور 1 کامل کردند. سپس برای تشخیص اختلال شخصیت مورد مصاحبه قرار گرفتند. برای تحلیل داده ها از دو روش معناداری بالینی و شاخص درصد بهبودی استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت در بهبود نشانگان ضربه عشق (%54)، نشانگان شناختی ضربه عشق (%48)، نشانگان هیجانی (%44) و نشانگان رفتاری (%47) اثربخش بوده است.نتیجه گیری: بنابراین می توان نتیجه گرفت ، افراد دارای نشانگان ضربه عشق به کمک درمان متمرکز بر شفقت، نسبت به گذشته جرات مندتر شده و می توانند چرخه معیوب انتقاد نسبت به خویتش و همچنین ترسیم انتظارات سطح بالا از خود را مورد سوال قرار دهند و با نگاهی جدید و دلسوزانه نسبت به خود معیارهای واقعی و توقعات قابل دستیابی که مستلزم سختی و آزار نباشد را باز طراحی کنند.