تاثیر نانو ذره آلومینا Alumina بر حافظه و میزان تخریب نورونی ناحیه CA1 هیپوکمپ در موش صحرایی نر نژاد ویستار

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 759

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

NHSMED01_006

تاریخ نمایه سازی: 18 آذر 1398

Abstract:

زمینه و هدف :با ظهور فناوری نانو، چشم انداز استفاده از نانو ذرات مهندسی شده با قطر <100نانومتر در کاربرد های صنعتی، تصویر برداری پزشکی، تشخیص بیماری، دارو، درمان سرطان، ژن درمانی و مناطق دیگر به سرعت در حال پیشرفت است .پتانسیل نانو ذرات (NPS) در این زمینه ها بی نهایت است. در عین حال علاقه به Naneueomedicineبا توجه به نیاز فوری به بهبود نشانگر های زیستی و درمان روانی و عصبی،رشد و نمو، سانحه، التهاب، عفونت و اختلالات دژنراتیو سیستم عصبی، به سرعت در حال رشد است. ابزار چنین فرجامی فناوری نانو است. ظهور نانو دارو ها میتواند برای درمان هدفمند و تصویر برداری استفاده شود. استفاده ی موفق از نانو ذرات برای کابرد های زیست پزشکی مبتنی بر درک دقیق از فعل و انفعالات بیولوژیک این مواد است. در واقع تاثیر بالقوه ی این مواد بر پروتئین ها، چربی ها و مولکول های زیستی دیگر در سرنوشت نانو ذرات در بدن نباید نادیده گرفته شود زیرا خواص نانو ذرات نسبت به ذرات عادی میتواند کاملا متفاوت باشد. آلومینیوم فلز سبک و سمی است که در سرتاسر زمین یافت می شود که با توجه به اثرات نوروتوکسیک مورد توجه قرار گرفته است. استفاده ی گسترده از محصولات ساخته شده با آلومینیوم یا حاوی آلومینیوم تضمین حضور آلومینیوم در بدن ماست. حفظ طولانی مدت ذرات آلومینیوم در مغز نشان دهنده ی توانایی آن برای تجمع در قبال مواجه مکرر است. ایجاد استرس اکسیداتیو را میتوان به اثرات سمی آن در بدن نسبت داد. همچنین در پاتوژنز بیماریهای مختلف عصبی از جمله آلزایمر و پارکینسون نقش دارد. شواهد نشان داده که اختلال تولید انرژی توسط میتوکندری با افزایش آسیب اکسیداتیو میتوکندری با پاتوژنز اختلالات عصبی همراه است. در تولید گونه های فعال اکسیژن آلومینیوم ممکن است تولید انرژی توسط میتوکندری را مختل کند و به استرس اکسیداتیو منجر شود. اثرات سمی نانوذرات در ارتباط با انسان به طور کامل و قطعی شناخته شده نیست. به دلیل عدم دانش ما در مورد اثرات بهداشتی قرار گرفتن در معرض نانو ذرات، وظیفه ی اخلاقی ما اقدام پیشگیرانه در ارتباط با استفاده از آن ها است.روش ها :در مطالعه پیش رو از 30 موش صحرایی نر نژاد ویستاردر بازه وزنی 180 تا 250 گرم استفاده شد که در 3گروه شامل گروه کنترل، گروه شم(دریافت کننده آب دیونیزه) و گروه دریافت کننده آب دیونیزه همراه با نانو ذره آلومینا به صورت درون مغزی با دوز 0.37 mgr/kgبه صورت تصادفی قرار گرفتند. نانو ذره به صورت درون مغزی در ناحیه CA1هیپوکمپ تزریق شدند. برای ارزیابی حافظه اجتنابی 7 روز بعد از تزریق درون مغزی نانو ذره آلومینا از دستگاه شاتل باکس استفاده شد. پس از انجام تست رفتاری هیپوکمپ موش ها برای بررسی های بافت شناسی با روش های هماتوکسین ائوزین مورد مطالعه قرار گرفتند.یافته ها :نتایج به دست آمده در این تحقیق نشان دهنده ی کاهش زمان تاخیر ورود حیوان به اتاق تاریک و اثر تخریبی نانو ذره آلومینا بر حافظه و یادگیری است. همچنین مطالعات بافتی نشان دهنده کاهش تراکم نورونی در ناحیه CA1 هیپوکمپ در موش های گروه آزمون است. در واقع نانو ذره آلومینا منجر به تخریب نورونی در ناحیه CA1 هیپوکمپ شده است .نتیجه گیری :نتایج این بررسی نشان می دهد که نانو ذره آلومینا دارای اثر تخریبی بر حافظه و یادگیری است در نتیجه علی رغم استفاده گستره از نانو ذرات و توجه روز افزون به فناوری نانو و با در نظر گرفتن تمام فواید این ناوری نوین، باید اقدامات پیشگیرانه لازم در استفاده از نانو ذره آذرات صورت گیرد.

Authors

فاطمه شاه مرادی

گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران

شهربانو عریان

گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران

دلارام اسلیمی

گروه علوم جانوری، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی، تهران