بررسی رابطه شادکامی با کیفیت زندگی در دانشجویان دختر روانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری سال 97

کیفیت زندگی یک مفهوم با دامنه وسیعی است که تحت تاثیر مجموعه ی سلامت فیزیکی شخص، حالتروانشناختی، سطح استقلال، روابط اجتماعی و ارتباط آنها با نمودهای برجسته در محیط زندگی قرارمی گیرد. شادکامی نام علمی ارزیابی افراد از زندگیشان می باشد و از دو جزء اساسی عاطفی و شناختیتشکیل شده است. هدف از این پژوهش بررسی رابطه شادکامی و کیفیت زندگی در دانشجویان دخترروانشناسی مقطع کارشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری بود. تحقیق حاضر از دسته تحقیق هایتوصیفی از نوع همبستگی بود. نمونه این پژوهش شامل 200 نفر بودند که به صورت تصادفی ساده از بیندانشجویان دختر دانشگاه آزاد اسلامی واحد ساری در سال 1397 با توجه به جدول مورگان (1975) بهصورت تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی SF-12 و پرسشنامهشادکامی آکسفورد (OHI) استفاده شد.یافته های این مطالعه نشان داد که ضریب همبستگی مشاهده شده در متغییرهای کیفیت زندگی،عملکرد اجتماعی، سلامت روانی، عملکرد فیزیکی و شادکامی با درجه آزادی 48 و مقدار خطای 0/05 برابربا (به ترتیب r=0/652, r=0/546, r=0/754 و r=0/353) است. همچنین سطح معناداری حاصل برابر با (sig=0/000) کوچکتر از خطای 0/05 می باشد، لذا با 95 % اطمینان همبستگی مشاهده شده معنادار و مثبت است. بنابراین نتیجه گرفته می شود که با افزایش کیفیت زندگی، عملکرد اجتماعی، سلامت روانی وعملکرد فیزیکی میزان شادکامی افزایش می یابد. بنابراین نتایج تحلیل داده ها با استفاده از ضریبهمبستگی پیرسون نشان داد که بین شادکامی و کیفیت زندگی دانشجویان دختر رابطه مثبت معناداریوجود دارد.

Keywords:

شادی , هیجان مثبت , سلامت روان , رضایت , عملکرد اجتماعی