بررسی رابطه نشانگان اختلالات روانی و وقوع جرم در زندانیان مرد زاهدان

هدف: هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه شیوع نشانگان اختلالات روانی و وقوع جرم در زندانیانشهرستان زاهدان بود.روش پژوهش: روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بود. جامعه آماری مورد مطالعه کلیه زندانیان مرد ساکنزندان زاهدان در سال 96-95 بودند نمونه شامل 200 نفر زندانی بود، که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه چک لیست نشانگان اختلالات روانی (SCL-90-R)استفاده شد. نتایج به وسیله آزمون خی دو تجزیه و تحلیل شدند.نتایج: نتایج نشان داد که بین فراوانی های مشاهده شده در نوع جرم و نشانگان اختلالات روانی بینزندانیان تفاوت معنی داری وجود دارد. علاوه بر این نتایج نشان داد که افسردگی به میزان 1/31، اضطراب به میزان 1/14، خودبیمارانگاری به میزان 1/27، وسواس به میزان 1/12، حساسیت بین فردی به میزان 0/97، پرخاشگری به میزان 0/98، پارانویا به میزان 0/97، فوبیا به میزان 1/03 و روان نژندی به میزان 1/09 با نوع جرم رابطه دارد. نتیجه گیری: بنابراین توجه به باورها و پیشنهاداتی که منجر به مداخلات موثر بر مجرمان دارای اختلالاتروانی باشد میتواند مفید واقع شود. علاوه بر این برگزاری کارگاه های آموزشی که منجر به کاهشاختلالات روانی (مهارتهای اساسی زندگی همانند مدیریت استرس و خشم و...) می شود می تواند موثر باشد.

Keywords:

نشانگان اختلالات روانی , وقوع جرم , زندان