رابطه میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تىظیم هیجان با عوامل اقتصادی در بین زنان شاغل و خانه دار

هدف: در این تحقیق هدف اصلی، تعیین رابطه میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تنظیم هیجان با عوامل اقتصادی در بین زنان شاغل و خانه دار بوده. روش پژوهش انجام شده، به لحاظ هدف بنیادی و به لحاظ ماهیت همبستگی و از نظر زمان مقطعی بوده. در این پژوهش جامعه آماری شامل تمامی زنان شاغل فرهنگی و خانه دار در شهر مشهد (سال 98-1397) بودند. از طریق روش نمونه گیری غیرتصادفی در دسترس، 120 نفر از زنان مشهدی که 60 نفر آنها شاغل فرهنگی و 60 نفر آنها خانه دار بودند. نمونه گیری انجام شد و اطلاعات مربوط به وسیله پرسش نامه های استاندارد تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و راهبردهای تنظیم هیجان گراس و همچنین پرسشنامه محقق ساخته عوامل اقتصادی جمع آوری گردید. یافته ها: پس از انجام تحلیل آماری در جهت تایید فرضیه صفر مشخص گردید که رابطه معنی داری بین میزان تحمل آشفتگی و راهبردهای تنظیم هیجان با عوامل اقتصادی در بین زنان شاغل و خانه دار وجود ندارد.

Keywords:

تحمل آشفتگی , راهبردهای تنظیم هیجان , عوامل اقتصادی , زنان شاغل , زنان خانه دار