تاثیز هوش معنوی و جهت گیزی مذهبی بز سلامت روانی و اضطزاب در دانشجویان دانشگاه پیام نور

هدف پژوهش حاضر رابطه هوش معنوی و جهت گیری مذهبی با سلامت روانی و اضطراب وجودی در دانشجویان دانشگاه پیام نور واحد شهرکرد است. حجم نمونه مورد مطالعه 380 نفر بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. جهت جمع آوری اطلاعات از چهار پرسشنامه هوش معنوی، پرسشنامه نگرش مذهبی، پرسشنامه بهزیستی روانشناختی و پرسشنامه اضطراب وجودی استفاده گردید. این تحقیق از نوع همبستگی بود و برای تحلیل آماری داده ها از تحلیل کانونی استفاده شد. نتایج تحلیل داده های این پژوهش نشان داد که هر 4 نوع آزمون مربوط به تحلیل واریانس مربوط به تحلیل کانونی بین متغیرهای هوش معنوی و جهت گیری مذهبی با سلامت روانی و اضطراب وجودی به جرات می توان گفت بین متغیرهای مورد پژوهش در این فرضیه مطلقا رابطه معنادار است و این متغیرها بر روی هم اثر گذار است و می توانند بر روی هم تاثیر مثبت و مستقیمی داشته باشند. به عبارت دیگر ضریب همبستگی کانونی 0/97 و انحراف معیار آنها 93/0 بوده. البته ارزش ذره آنها 14.35 گزارش داده شده و این بدان معناست که ضریب همبستگی کانونی در ریشه اول تقریبا 0/97 شده و این یعنی رابطه بسیار اثرگذار و معنی دار بین متغیرها وجود داشته است.

Keywords:

هوش معنوی , نگرش مذهبی , اضطراب , سلامت روان