توتم و توتم پرستی در شاهنامه
Publish place: The 8th National Conference on Literary Textual Studies
Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 13,756
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
MATNPAGOOHI08_092
تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1398
Abstract:
توتم پرستی یکی از عمده ترین اشکال و صور دین ابتدایی است؛ توتمیسم یعنی احترام و ایمانی که افراد قبیله نسبت به برخی از گیاهان یا حیوانات دارند به طوری که روح آنها را حامی خود دانسته و از کشتن و خوردن این حیوانات و گیاهان، پرهیز می کنند. در حقیقت این اقوام، توتم را جد قبیله خود می شمارند و معتقدند که توتم دفع دشمن می کند، از آینده خبر داده و بیماران را شفا می دهد. این دین و آیین، جزو یکی از مراحل سیر تحول اعتقادات بشری بوده و در حقیقت، بشر بدوی این مرحله را پشت سرگذاشته است. منظومه های حماسی، آیینه تمام نمای فرهنگ و تاریخ هر ملتی هستند و به بهترین ابزار تحقیق در این زمینه تبدیل گشته اند. در شاهنامه فردوسی، حماسه جاویدان ایران، به عنوان مهمترین منبع تاریخ گذشته ایران، توتم و توتم پرستی نمودهای فراوانی دارد. هدف از این پژوهش، به شیوه تحلیلی توصیفی، نمایاندن برخی نشانه های توتمیسم در شاهنامه فردوسی است.
Keywords:
Authors
مهدی شریفیان
استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بوعلی سینا
معصومه زندی
کارشناس ارشد زبا ن و ادبیات فارسی