مروری بر بررسی تاثیر گیاهان دارویی در درمان افسردگی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 3,457

This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

RPESCONF01_021

تاریخ نمایه سازی: 28 دی 1398

Abstract:

اختلال افسردگی اساسی از شایع ترین سندرم های روانپزشکی می باشد که در صورت عدم درمان، اختلالات زیادی را در عملکرد فرد به وجود می آورد. سالیان درازی است که برای درمان انواع افسردگی از انواع داروهای ضد افسردگی شیمیایی استفاده می شود. ولی این داروها همیشه دارای عوارض جانبی می باشند. به همین دلیل، به تازگی تحقیقات وسیعی روی گیاهان دارویی ضد افسردگی و آرام بخش صوورت گرفته و تعدادی داروی گیاهی موثر و دارای حداقل اثرات جانبی به بازارهای جهانی عرضوه شوده اسوت. لذا این مطالعه با هدف بررسی مطالعات انجام شده در جهت تعیین نقش گیاهان دارویی در درمان افسردگی انجام گرفت. مطالعه از نوع مروری بوده و مقالات از طریق جستجوی الکترونیکی با وارد کردن کلید واژه های مورد نظر در بانک های اطلاعاتی مانند Google ، Google Scholar ، SID و Pubmed ، بدون در نظر گرفتن محدودیت زمانی به دست آمد . در نهایت مقالاتی که در بازه زمانی 2003 تا 2018 به بررسی اثرات گیاهان دارویی بر افسردگی پرداخته بودند، مورد نقد و بررسی قرار گرفتند. با توجه به یافته های تحقیق حاضر، گیاهان دارویی در طب سنتی می توانند در کاهش افسردگی، کاهش علائم افسردگی و بهبودی عملکرد بیماران به شکلی چشمگیر موثر باشند. مطالعات انجام شده بر گیاهان زعفران، اسطوخودوس، شیرین بیان، بنفشه معطر، افشره پرتغال، بهار نارنج و... نشان می دهد که دارای اثرات ضدافسردگی می باشند. اما با توجه به اینکه بر روی همه گیاهان ذکر شوده مطالعات کافی انجام نگرفته نمی توان به طور دقیق میزان تاثیر گذاری آنها بر افسردگی تعیین نمود. لذا تعیین مکانیسم دقیقگیاهان دارویی نیاز به مطالعات بیشتر و جداسازی اجزای گیاه و بررسی تاثیر هر یک از آنها بر روی افسردگی می باشد تا در صورت داشتن تاثیرگذاری کافی بتوانند به عنوان جایگزین مناسبی برای داروهای شیمیایی انتخاب شوند و بتوان از آنها در افسردگی ها به عنوان خط اول درمان استفاده کرد.

Authors

رضیه برزگر بفروئی

دانشگاه علوم پزشکی شهید صدوقی یزد، دانشکده بهداشت، گروه بهداشت و ایمنی مواد غذایی، یزد، ایران

مرتضی برزگر بفروئی

دانش آموخته دانشگاه شاهد تهران، دانشکده علوم انسانی، گروه فیزیولوژی ورزشی، تهران، ایران