ارتباط سبک های مقابله با استرس با توفیق طلبی منجیان غریق شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سبکهای مقابله با استرس و توفیق طلبی در ناجیان غریق شهر تهران است. نوع تحقیق حاضر از نظر هدف، کاربردی و از لحاظ استراتژی، همبستگی است و روش میدانی و کتابخانه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش را کلیه منجیان غریق شهر تهران تشکیل میدهند. نمونه آماری با توجه به جدول مورگان (384) میباشد. روش نمونه گیری تحقیق حاضر، دردسترس است. ابزار پژوهش حاضر شامل پرسشنامه سبکهای مقابله با استرس اندلر و پارکر((1990 و پرسشنامه توفیق طلبی جانسون( (2008 بود. پایایی پرسشنامه ها توسط اساتید مدیریت ورزشی تایید شد و پایایی آنها در حد بالایی بدست آمد. جهت توصیف ویژگیهای فردی نمونه های تحقیق و متغیرهای تحقیق از شاخصهای آمار توصیفی مانند میانگین، انحراف معیار، فراوانی، درصد فراوانی و ترسیم نمودارها استفاده شد. جهت توزیع طبیعی داده ها از آزمون کلموگروف اسمیرنوف و تعیین رابطه بین متغیرها از ضریب همبستگی پیرسون و به منظور میزان پیشبینی متغیرها از آزمون رگرسیون خطی ساده استفاده شد. کلیهی تجزیه و تحلیلهای آماری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان داد که در بین سبک مساله مدار منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی ( P = 0/001 ≥0/05و (r = /512 و بین سبک هیجانی منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی ( P = 0/001 ≥0/05 و (r = /419 از نظر آماری رابطه مستقیم و معنیداری مشاهده گردید . همچنین بین سبک اجتنابی منجیان غریق شهر تهران با توفیق طلبی ( P = 0/001 ≥0/05 و (r =- /325 از نظر آماری رابطه غیرمستقیم و معنیداری مشاهده گردید. متغیر سبکهای مقابله با استرس ، 43/1 درصد از متغیر توفیق طلبی در منجیان غریق شهر تهران را پیشبینی میکند.

Keywords:

سبکهای مقابله با استرس , توفیق طلبی , ناجیان غریق , سبک مساله مدار