پیش بینی رضایت زناشویی براساس بخشش، خوش بینی و شفقت به خود

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی رضایت زناشویی بر اساس بخشش، خوش بینی و شفقت به خود انجام شد. روش پژوهش همبستگی بود که نمونه ای به حجم 150 نفر بر اساس نمونه گیری در دسترس از بین کلیه ی زوجین متاهل ساکن شهر تهران در بازه ی سنی 20 تا 40 سال که حداقل یک سال و حداکثر 10 سال از ازدواجشان گذشته بود، انتخاب و پرسشنامه های رضایت زناشویی انریچ، بخشش در خانواده، جهت گیری زندگی، شفقت به خود را تکمیل کردند. یافته های به دست آمده از تحلیل رگرسیون همزمان نشان داد که شفقت به خود به طور معنی داری می تواند رضایت زناشویی را در نمونه مورد بررسی پیش بینی کند. متغیر رضایت زناشویی با متغیرهای بخشش و شفقت به خود همبستگی معنی دار دارد اما بین رضایت زناشویی با خوش بینی رابطه معنی داری وجود ندارد. بر اساس یافته های پژوهش به نظر می رسد، آموزش مهارت شفقت به خود می تواند به عنوان یکی از راه های افزایش رضایت زناشویی زوجین به کار گرفته شود.

پیش بینی رضایت زناشویی براساس بخشش، خوش بینی و شفقت به خود Keywords:

رضایت زناشویی , بخشش , خوش بینی , شفقت به خود