بررسی نقش میانجی قابلیت های پویا در تبیین ارتباط بین سرمایه فکری و چابکی سازمانی

تحقیق حاضر با هدف بررسی تاثیر سرمایه فکری بر چابکی سازمانی از طریق نقش میانجی قابلیت های پویا و ارائه راهکارهایی به منظور ارتقای سطح چابکی در سازمان ها به انجام رسیده است. این تحقیق برحسب هدف از دسته ی تحقیقات کاربردی و به لحاظ روش انجام، از دسته ی تحقیقات توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری در این پژوهش بر اساس میزان دسترسی به سازمان ها، مشتمل بر 18 سازمان دولتی و خدماتی در شهر بندرعباس می باشد که محقق با استفاده از روش نمونه گیری ترکیبی، از هر سازمان خوشه هایی را انتخاب و از هر خوشه با استفاده از نمونه گیری در دسترس اقدام به نمونه گیری نموده است که بر این اساس تعداد 351 پرسشنامه صحیح را جمع آوری کرده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده های توصیفی پژوهش از نرم افزار SPSS23 و برای آزمون فرضیه های تحقیق از روش مدل سازی معادلات ساختاری و نرم افزار Smart-PLS-3 (حداقل مربعات جزئی) استفاده شده است. نتایج تحقیق حاکی از تایید فرضیه های پژوهش بوده است. مطابق با یافته های تحقیق، نقش میانجی قابلیت های پویا جزئی است و سرمایه فکری به طور مستقیم (به میزان 30/9 درصد) و از طریق غیرمستقیم (به میزان 40/4 درصد) بر چابکی سازمانی تاثیر مثبت و معنادار دارد و (56/6 درصد) از اثر کل سرمایه فکری بر چابکی سازمانی از طریق غیرمستقیم و توسط متغیر میانجی قابلیت های پویا تبیین می شود.

Keywords:

سرمایه فکری , قابلیت های پویا , چابکی سازمانی , بندرعباس