اثر تنش های شوری و خشکی بر خصوصیات جوانه زنی ارقام آذرگل و هایسان آفتابگردان

در دو مطالعه جداگانه واکنش اجزای جوانه زنی بذر و رشد اولیه گیاهچه آفتابگردان )رقم های آذرگل و هایسان( به تنش شوری و خشکی ایجاد شده با کلرید سدیم و پلی اتیلن گلایکول در قالب طرح کاملا تصادفی با چهار تکرار مورد بررسی قرار گرفت. نتایج تجزیه واریانس داده ها در مورد آزمایش اول )رقم آذرگل( نشان داد که تنش اثر بسیار معنی داری در تمام صفات مورد اندازه گیری داشته همچنین نتایج تجزیه واریانس داده ها در مورد آزمایش دوم )رقم هایسان( نشان داد که تنش اثر بسیار معنی داری در تمام صفات مورد اندازه گیری داشته به طوری که با افزایش تنش های شوری و خشکی، کلیه صفات کاهش معنی داری پیدا کردند. در هر دو آزمایش مقایسه میانگین تیمارها با روش چند حوزه ای دانکن انجام شد و در مورد رقم آذرگل، نسبت طول ریشه چه به ساقه چه بیانگر عدم وجود تفاوت معنی دار بین تیمار شاهد و تنش های خشکی در سطح 0/5- مگاپاسکال و شوری در سطح 1/5- مگاپاسکال بود. در مورد رقم هایسان درصد جوانه زنی بطور معنی داری در سطح شوری 1/5- مگاپاسکال و خشکی 1- مگاپاسکال کاهش یافت. از طرف دیگر بالاترین درصد جوانه زنی مربوط به تنش های شوری و خشکی در سطح 0/5- مگاپاسکال بود.

Keywords:

جوانه زنی , خشکی , شوری , آفتابگردان