توصیف و تبیین پدیده خط مشی گذاری بانکداری الکترونیک در ایران با روش نظریه پردازی داده بنیاد

خط مشی گذاری در حیطه تصمیمات کلان دولتها، صنایع و بنگاه ها قرار گرفته و دامنه ی اثرگذاری بالایی دارد؛ از اینرو وجود خط مشی کارآمد میتواند بخش گستردهای از یک صنعت و جامعه را تحت تاثیر قرار دهد. خط مشی گذاری در بانکداری الکترونیک به دلیل ماهیت پویا و وابستگی بالا به فناوری اطلاعات از حساسیت بیشتری نسبت به سایر صنایع برخوردار است. خط مشی گذاری در بانکداری الکترونیک بر نظام پولی و بانکی کشور اثرات قابل ملاحظه ای دارد، درچند سال گذشته خط مشی هایی که در این حوزه تدوین شده است تغییرات مکرر داشته و از ثبات لازم برخوردار نبوده است، لذا هدف این تحقیق توصیف و تبیین پدیده خط مشی گذاری بانکداری الکترونیک می باشد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی، متدولوژی آن کیفی، روش تحقیق نظریهپردازی دادهبنیاد، ماهیت آن از نوع اکتشافی-توصیفی، افقی زمانی مقطعی، ابزار گردآوری مصاحبه و در نهایت شیوه تحلیل کدگذاری 3 گانه نظریه پردازی داده بنیاد میباشد. بر اساس نتایج حاصله تعداد 106 کد منحصر به فرد، 21 مفهوم و 6 مقوله بر اساس مدل پارادایمی استخراج گردید. طبق این مدل پارادایمی مقوله محوری ناکارامدی خط مشی گذاری بوده و تعدادی عوامل علی، زمینه ای، مداخله گر در این پدیده ناکارامدی دخیل بوده و منجر به بروز مکانیزم ها و پیامدهایی برای نظام بانکی ایران شده است. در پایان به جهت کنترل بهتر صنعت بانکداری الکترونیک در راستای اهداف کلان کشور پیشنهاداتی از جمله محوریت بانک مرکزی به عنوان مرکز فرماندهی پولی و بانکی با هدف ساماندهی خط مشی های بانکداری الکترونیک ارایه شده است.

Keywords:

خط مشی گذاری , ناکارآمدی , بانکداری الکترونیک , نظریه پردازی داده بنیاد