بهره وری کارکنان شرکت های بیمه در پرتو هوش عاطفی و کیفیت زندگی کاری

مقاله حاضر در پی بررسی رابطه متغیرهای هوش عاطفی و کیفیت زندگی کاری با بهره وری کارکنان است. جامعه آماری پژوهش، کارکنان شرکت های بیمه شهر تهران هستند و نمونه ای به حجم 300 نفر از آنها به صورت تصادفی انتخاب شده است. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه است، لذا جهت سنجش هوش عاطفی از آزمون شاته و همکارانش و جهت سنجش کیفیت زندگی کاری و بهره وری کارکنان از پرسشنامه های محقق ساخته 29 و 22 سوالی استفاده شد و جهت سنجش پایایی ابزار از آلفای کرونباخ استفاده شد. ضریب پایایی کل پرسشنامه بهره وری برابر با 81%، ضریب پایایی کل پرسشنامه کیفیت زندگی کاری برابر با 86 % و ضریب پایایی آزمون هوش عاطفی برابر با 0/80 بود. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده شد. براساس پژوهش در سطح معناداری 0/01، متغیرهای هوش عاطفی و کیفیت زندگی کاری و ابعاد آنها رابطه معناداری با بهره وری کارکنان دارند و همچنین در سطح معناداری 0/01، متغیرهای کیفیت زندگی کاری و همدلی به ترتیب بیشترین و کمترین اثر رگرسیونی بر متغیر بهره وری دارند.

Keywords:

هوش عاطفی , کیفیت زندگی کاری , بهره وری , کارکنان شرکت های بیمه