بررسی تجارب دانشجویان مامایی سال آخر در مورد نقش دانشجو همراه در ارتقای کیفیت آموزش بالینی

Publish Year: 1398
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 698

نسخه کامل این Paper ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

SRCCG05_004

تاریخ نمایه سازی: 11 اسفند 1398

Abstract:

زمینه وهدف:آموزش بالینی فرآیندی است که در آن دانشجویان با حضور در بالین بصورت تدریجی تجربیاتی کسب نموده و ذهن خودرابا استفاده از تجربیات و استدلالات منطقی کسب شده برای حل مشکلات آماده می سازند. برای نیل به آموزش بالینی کارامد بررسی تجارب درک شده توسط دانشجویان از اهمیت خاصی بر خوردار می باشد لذا این مطالعه با هدف بررسی تجارب دانشجویان مامایی سال آخر از نقش دانشجو همراه در ارتقای کیفیت آموزش بالینی در شهر رفسنجان سال 1398-1397 انجام شد.مواد وروش: این پژوهش کیفی و با روش تحلیل محتوا بود. مشارکت کنندگان در این تحقیق دانشجویان مامایی لیسانس سال اخر دانشکده پرستاری مامایی شهر رفسنجان بودند. نمونه گیری به صورت مبتنی بر هدف بوده و پس از اشباع داده ها تعداد شرکت کنندگان در این پژوهش 22 نفر شدند. محل مصاحبه ها، دانشکده پرستاری مامایی شهر رفسنجان بود. اطلاعات در زمستان 97 با مصاحبه عمیق و نیمه سازمان یافته و به صورت سوال باز انجام شد. متوسط مدت زمان هر مصاحبه حدود 40 دقیقه بود که پس از ضبط شدن، هر کدام از مصاحبه ها چندین بار گوش داده شده و پژوهشگران با مشارکت کنندگان، هم احساس شدند آنگاه تجزیه و تحلیل همزمان انجام گرفت.یافته ها:از مجموع یافته های پژوهش 400 مفهوم استخراج شد، مفاهیم استنباط شده ازمصاحبه ها در سه دسته کلی، شامل احساس مفید بودن، ایجاد اعتماد به نفس برای شروع کار و افزایش علاقه به رشته مامایی می باشد. احساس مفید بودن شامل رضایت و محبوبیت در خانواده، افزایش اعتماد خانوداه به توانمندی شغلی، رضایت مادر باردار، همکاران لیبر و تجربه مفید بودن آموزشهای مامایی و ....بیان شد. ایجاد اعتماد به نفس برای شروع به کار شامل داشتن تجربه مستقل ماما همراه، نقاط فشاری، ورزشها، پاسخگویی به مادر باردار، ارتباط در تمام دوران بارداری با مادر باردار و.... تجربه شده است. افزایش علاقه به رشته مامایی شامل احساس توانمندی در رشته مامایی با ابراز رضایت خانواده، مادر باردار، پرسنل زایشگاه، مربیان دانشکده وقادر به پاسخگو یی به سئوالات، حضور بر بالین مادر باردار موقع زایمان و کمک به کاهش درد در لحظات سخت و تجربه شده است.نتیجه گیری: ارتباط دانشجوی مامایی در طی بارداری و لیبر با مادر باردار از طرفی اورا برای آینده شغلی و کاری توانمند و آماده می سازد و از طرف دیگر با کاهش درد و خوشایند سازی زایمان زمینه افزایش فرزند آوری و زایمان طبیعی و کاهش سزارین را فراهم می نماید و بنظر می رسد می تواند بعنوان یک تکلیف کارآموزی در عرصه با ارزش لحاظ شود.

Authors

زهرا ثقفی

عضو هیئت علمی دانشکده پرستاری مامایی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان مرکز تحقیقات سالمندی دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

بینا احمدی راد

دانشجوی کارشناسی، دانشکده پرستاری مامایی ، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان

سحر شاهرخی رئیسی

دانشجوکارشناسی دانشکده پرستاری مامایی، دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان رفسنجان، ایران