اثر مدیریت ترکیب بقایای گندم بر میزان تجزیه کاه گندم و مشخصات خاک

اگر چه اثر اضافه نمودن کاه به خاک بر روی مشخصات خاک به خوبی شناخته شده است، اما اثرات عمق اختلاط کاه در نرخ تجزیه کاه گندم، زیست توده میکروبی، محتوای کربن و نیتروژن خاک که در طول دوره تجزیه کاه رخ میدهد مشخص نشده است. بنابراین ، به منظور بررسی میزان تجزیه کاه گندم و اثرات آن بر مشخصات خاک در عمق های مختلف ، یک آزمایش مزرعهای یک ساله در یک سیستم دو کشت در سال (گندم و ذرت) با سه نحوه مدیریت کاه شامل اختلاط کاه به خاک در سطح 0-10 سانتی متر (TI)، عمق متوسط اختلاط کاه 10- 20 سانتی متر (MI) ، و اختلاط عمیق 20-30 سانتی متر (DI) انجام شد. نتایج نشان داد که میزان تجزیه کاه به طور معنی داری در دمای بالا افزایش داشته و بیشترین نرخ تجزیه کاه گندم دو ماه پس از اختلاط کاه به خاک در آگوست 2017 و به ترتیب %64,2، %57,7 و .%54,8 تحت TI، MI و DI بود. بطور کلی سرعت تجزیه کاه گندم در TI بالاتر بود اما در زمان یخبندان سطح خاک، تغییر محسوسی در میزان بقایای گیاهی حاصل نشد. با توجه به دمای بالاتر خاک در DI از اکتبر 2017 تا فوریه 2018 بالاترین میزان تجزیه در این عمق صورت گرفت به طوری که در فوریه 2018 بالاترین میزان تجزیه متعلق به این تیمار بود. با این حال در اپریل 2018 نرخ تجزیه کاه تحت TI (پس از افزایش دما) افزایش یافته و نرخ تجزیه کاه در مقایسه با MI و DI به ترتیب 3,4 و 1,2 درصد بیشتر بود. زیست توده میکروبی کربن و نیتروژن تحت تیمار TI بالاتر از دو تیمار دیگر بود، در نتیجه محتوای کربن آلی خاک و نیترات در این تیمار بیشتر از سایر تیمارها مشاهده گردید. نتایج به ما نشان داد که اختلاط کاه در سطح خاک در مقایسه با MI و DI، می تواند با افزایش تغییرات دمایی خاک و تولید زیست توده میکروبی بالاتر، منجر به نرخ تجزیه بالاتر کاه شود و در نتیجه باعث تولیذ بیشتر نیترات و کربن آلی خاک گردد.

Keywords:

بقایای گندم , دمای خاک , زیست توده میکروبی , کربن آلی خاک , نیترات