حضانت فرزند

حق حضانت در صورت جدا بودن زوجین:

ممکن است زن و شوهر به هر دلیل جدا از هم زندگی کنند ولی طلاق هم نگرفته باشند. در اینجا حضانت فرزندان تا پایان ۷ سالگی با مادر است و بعد از آن تا ۹ سال برای دختر و ۱۵ سال برای پسر با پدر است. بنابراین حتی قبل از طلاق، دادخواست حضانت، سلب حضانت و ملاقات فرزند در دادگاه ها پذیرفته می شود. ماده ۱۱۶۹ قانون مدنی: برای نگهداری طفلی که ابوین او جدا از یکدیگر زندگی می کنند، مادر تا سن هفت سالگی اولویت دارد و پس از آن با پدر است .

تبصره – بعد از هفت سالگی در صورت حدوث اختلاف ، نگهداری طفل با رعایت مصلحت کودک به تشخیص دادگاه می باشد.

حضانت فرزندان در طلاق توافقی:

یکی از توافقات مهم زوجین در خصوص حضانت فرزندان است. سوال در خصوص شرایط طلاق توافقی با بچه بسیار است اما دانستن چند نکته ضروری است. اول اینکه فرزندان دختر بالای سن ۹ سال و پسر از ۱۵ سال تمام، از سن حضانت (نگهداری) خارج هستند. بنابراین دادگاه تکلیفی در خصوص آنها ندارد تا حضانت را در رای مشخص کند. دوم عده ای از خانم ها به غلط عنوان می کنند که مهریه در ازای حضانت فرزندان می بخشم این موضوع وجاهت قانونی ندارد و این دو ارتباطی به هم ندارند. سوم میزان ملاقات طرف مقابل و اینکه پرداخت نفقه به عهده چه کسی است و میزان آن در ماه چقدر است با زوجین است که در مورد آن توافق کنند. بنابراین وقتی زن و شوهر متقاضی طلاق به دفتر وکالت مراجعه می کنند از شرایط طلاق توافقی ، داشتن توافق بر سر همه مسائل مذکور است چهارم ممکن است بعدا بین زوجین به دلایلی اختلاف بر سر حضانت به وجود آید ملاک برای دادگاه مصلحت فعلی طفل است نه توافق قبلی زوجین.

حق حضانت در صورت فوت یکی از والدین:

مطابق ماده ۱۱۷۱ قانون مدنی در صورت فوت یکی از پدر یا مادر حضانت با دیگری است. بنابراین با فوت پدر نگهداری طفل با مادر است. عنایت داشته باشید که اگر پدر بزرگ پدری فرزند در قید حیات باشد ولایت با اوست. ولی نگهداری با مادر است. پدر بزرگ در صورتی می تواند سلب حضانت مادر کند که ثابت کند نگهداری و مراقبت او به صلاح و مصلحت فرزند نیست و مادر فاقد صلاحیت لازم است.