دیپلماسی چیست؟
دیپلماسی چیست و چه نقشی در تعیین سرنوشت روابط بین الملل دارد؟
در لغت نامه مرحوم علی اکبر دهخدا دیپلماسی فن و عمل رهبری مذاکرات به منظور حصول سازش بین ملت ها که مورد رضایت طرف مقابل باشد و نیز آداب و مراسم و طرق رهبری این مذاکرات و در فرهنگ عمید شیوه ها و فنون سیاسی برای ارتباط با کشور های دیگر است . اما در دانشنامه سیاسی آشوری این طور تعریف شده است : دیپلماسی به دانش ارتباط میان سیاست مداران و سردمداران جهان گفته می شود . به طور واضح تر ، دیپلماسی وسیله ای برای برقراری صلح و امنیت یا روشی جهت تنش زدایی بین دو یا چند کشور است که خواهان کاستن دشمنی و هم افزایی صلح آمیز و پایداری سیاسی هستند و برای بقا ارتباطات دوستانه در سطح بین المللی تلاش می کنند . به مقام های رسمی سیاسی، فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و نظامی یک کشور نزد کشور دیگر یا سازمانی بین المللی دیپلمات گفته می شود . به عبارتی دیپلمات ها سفیران سیاسی کشور ها برای تبادل نظرات سیاسی و اتفاق نظر جمعی جهت همسویی سیاست خارجی و نزدیکی روابط دو یا چند جانبه کشور ها هستند و مبادی آداب سیاسی کشور فرستنده در کشور پذیرنده می باشند و خط مشی کشور فرستنده را دنبال می کنند . در فرهنگ روابط بین الملل عالی ترین مقام سیاسی هر کشور را نزد کشور دیگر سفیر می نامند . امروز سازمان ملل متحد ، بزرگترین مجمع سیاسی _ حقوقی جهان است که عظیم ترین سازمان دیپلماتیک فراملی دنیا است که افکار عمومی جهان را به سوی صلح هدایت می کند . بر اساس ماده ۲۲ کنوانسیون وین اماکن دیپلماتیک و کنسولی و هیات های سیاسی و دیپلماتیک از تعرض مصون هستند و از این رو پلیس و نیروهای امنیتی کشور میزبان نمی توانند وارد محدوده دیپلماتیک کشور دیگری شوند و نمایندگان یا کارگزاران دولت میزبان تنها با اجازه سفید و در غیاب سفیر ، رئیس هیات نمایندگی حق ورود به محدوده اماکن دیپلماتیک را دارند . به عبارتی اماکن دیپلماتیک و کنسولی نشان احترام متقابل کشور میزبان برای پذیرایی از سفرای کشور فرستنده است و مسئولیت حفاظت از اماکن مذکور بر عهده ی کشور میزبان است که می کوشد امنیت و آسایش آنان را تامین نماید .
ساز و کار برقراری دیپلماسی از طریق اماکن دیپلماتیک و کنسولی ایجاد می شود و هیچ کشوری نمی تواند بدون تاسیس این مکان ها مبادرت به برقرای روابط دیپلماتیک و کنسولی نماید و دیپلماسی فعال داشته باشد و در اساس این اماکن نشانه ی حسن نیت سیاسی کشور میزبان برای تداوم و ماندگاری روابط سیاسی دوستانه در عرصه بین المللی میان آنهاست.