بررسی تاثیر محلول پاشی برگی اسید هومیک در گوجه فرنگی

گوجه فرنگی یکی از مهم ترین سبزیهای مورد کشت و کار در دنیا است. قابلیت فرآوری و تازه خوری گوجه فرنگی و غنی بودن آن از آنتی اکسیدان ها از دلایلی است که موجب گسترش سریع و پذیرش آن به عنوان یک سبزی اصلی در بین جوامع بشری مختلف شده است. مواد هومیکی (اسید هومیک و اسید فالویک) از مواد آلی موجود در خاک هستند که دارای نقش های چند گانه ای می باشند. این مواد اثرات سودمندی در رشد گیاه داشته و دارای فعالیت شبه هورمونی هستند، همچنین موجب بهبود عملکرد و کیفیت گیاهان می شوند. به منظور بررسی تاثیر اسید هومیک بر رشد،عملکرد و کیفیت گوجه فرنگی رقم Miro آزمایشی در سال 1387 در گلخانه پلاستیکی دانشکده علوم کشاورزی دانشگاه گیلان به مرحله اجرا درآمد. این آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی در چهار سطح مختلف اسید هومیک صفر، 1 ، 2 ، 3 میلی گرم در لیتر)، با سه تکرار انجام شد. اسید هومیک به صورت محلولپاشی برگی، سه هفته پس از کاشت در چهار زمان در طول دوره رویشی به فاصله ده روز اعمال گردید. نتایج آزمایش نشان داد که بین تیمارهای مختلف اسید هومیک از نظر عملکرد، میزان فنل، تعداد میوه، قطر و طول میوه اختلاف معنی داری در سطح 5% وجود دارد. بیشترین عملکرد ( 9,658 کیلوگرم در هر بوته)، تعداد میوه ( 96,33 ) با تیمار سه درصد اسید هومیک به دست آمد، اما اسید هومیک بر روی مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتر، تعداد برگ و ارتفاع گیاه تاثیری نداشت.