نگاهی به دو توصیف همانند از حقیقت متعال در آیین هندو و اسلام با تکیه بر بهگودگیتا و قرآن

تفاهم و همزیستی مسالم تآمیز میان پیروان ادیان در عصر حاضر ضرورتیاجتناب ناپذیر است که می تواند به کاهش حجم انبوه مشکلات فکری و الگوییجوامع منجر گردد و تفرقه و دشمنی موجود را به حداقل ممکن برساند. برای دستیابیبه چنین هدفی کشف آموزه های مشترک بنیادی در ادیان و معرفی آنها به باورمندان،نقشی چشمگیر دارد. براین اساس جستار پیش رو با روش تطبیقی و رویکرد الهیاتیمی کوشد با استفاده از آیات قرآن و بهره مندی از بهگودگیتا و نیز آثار تفسیری مربوط،به شناخت حقیقت متعال (خداوند) به عنوان یکی از باورهای اساسی ادیان در پرتواوصاف او بپردازد. با استخراج صفات همانندی که در این پژوهش به دست آمد یعنیفرا گیری و دامنه گسترده علم خداوندی، وسعت حضورش در سرتاسر هستی، وصفخالقیت و نیز اجابت گری او، احتمال آنکه باورمندان هر دو آیین به حقیقت واحدی بهعنوان معبود تعلق خاطر داشته باشند، دور از ذهن نخواهد بود.

Keywords:

بهگود گیتا , قرآن , برهمن , الله , خداشناسی