رابطه بین سرمایه اجتماعی و کارآفرینی سازمانی درشهرداری مشهد

کارآفرینی از دید دانشمندان علوم اجتماعی، فرآیندی است که در شبکه متغیری از روابط اجتماعی واقع شده است. این روابط اجتماعیمی تواند رابطه کارآفرین با منابع و فرصت ها را محدود یا تسهیل نماید. اکثر تحقیقات صورت گرفته در مورد کارآفرینی سازمانی، از نوعتعیین ویژگی های شخصیتی کارآفرینان بوده و توجه به شبکه روابط اجتماعی یا سرمایه اجتماعی نادیده گرفته شده است. از سویدیگر، کارآفرینی سازمانی نیز به توسعه خدمات جدید، نوآوری درخدمات و همچنین ایجاد واحد و شعبات جدید منجر شده و در نهایتمزیت رقابتی خاصی برای سازمان فراهم می آورد. از این رو، هدف اصلی از انجام پژوهش تعیین رابطه سرمایه اجتماعی با کارآفرینیسازمانی در شهرداری مشهد می باشد. در ارتباط با سرمایه اجتماعی از دیدگاه استون استفاده شده که شامل دو بعد ساختاری و کیفیتمی باشد و هر کدام از این دو شامل متغیرهایی هستند: بعد ساختاری شامل: ظرفیت شبکه ، تنوع و ساختار روابط و بعد کیفیت شامل:اعتماد و روابط متقابل می باشد. همچنین در ارتباط با کارآفرینی سازمانی از دیدگاه آنتونیک و هیسریچ استفاده گردید که ابعاد آنعبارتند از: کسب و کارهای جدید، نوآوری در فرآیندها، نوآوری در خدمات، خودتجدیدی، ریسک پذیری، پیشگامی و رقابت تهاجمی.جامعه آماری این تحقیق را کارکنان و مدیران شهرداری مشهد تشکیل م یدهند که حجم نمونه با استفاده از فرمول مورگان 350 نفرتعیین شد. داده های تحقیق از طریق نرم افزار (SPSS/pc++(ver16 تجزیه و تحلیل شده و جهت آزمون سوالات تحقیق ازهمبستگی پیرسون استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین سرمایه اجتماعی و کارآفرینی سازمانی رابطه معنادار وجود دارد؛بدین معنی که کارآفرینان مستقر در گروه های اجتماعی که دارای سرمایه اجتماعی بیبشتری هستند احتمال بیشتری دارد که بتوانندبه طور موثر فرصت های تجاری را تشخیص داده و از آن بهره گیرند.

Keywords:

کارآفرینی , کارآفرینی سازمانی , سرمایه اجتماعی