بررسی اثربخشی روشهای تدریس مبتنی برخلاقیت برخلاقیت شناختی، خلاقیت هیجانی

پژوهش حاضر با هدف کلی بررسی اثربخشی روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت شناختی و خلاقیت هیجانی نوجوانان در جامعه آماری دانش آموزان پسر متوسطه اول شهرستان بابلسر در سال تحصیلی 97-96 اجرا و نمونه آماری آن از طریق نمونه گیری خوشه ای تک مرحله ای و سپس گزینش و گمارش تصادفی پایه های هفتم دو آموزشگاه به شیوه نمونه تصادفی انتخاب و برای گروه آزمایش روش های فعال تدریس مبتنی بر خلاقیت ( بارش مغزی و بدیعه پردازی) به مدت سه ماه تحصیلی اجرا شد . ابزار گرد آوری اطلاعات پرسشنامه خلاقیت عابدی و پرسشنامه خلاقیت هیجانی آوریل ECI بوده است . روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بوده ، نتایج از طریق روش تحلیل کواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته ، یافته ها نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و گواه در متغیر خلاقیت شناختی با مقدار آماره ( F = 112/794 و ( P < 0/000 و در مورد خلاقیت هیجانی نیز F = 14/851) و ( P < 0/000 بوده ، تفاوت معناداری را بین پیش آزمون و پس آزمون نشان داده و مبین اثربخشی روش های تدریس مبتنی بر خلاقیت بر مولفه های پژوهش می باشد .

Keywords:

آموزش مبتنی بر روش های خلاق , بارش مغزی , بدیعه پردازی , خلاقیت شناختی , خلاقیت هیجانی .