تاثیر روش بدیعه پردازی بر میزان یادگیری آموزه های قرآنی

هدف اصلی این پژوهش تاثیر روش بدیعه پردازی بر میزان یادگیری آموزه های قرآنی، درس قرآن در دانش آموزان پسر پایه سوم ابتدایی شهرستان رامسر در سال تحصیلی 1390 - 1391 است. پژوهش حاضر یک پژوهش از نوع آزمایشی است. جامع آماری در تحقیق حاضر 416 نفر از دانش آموزان پسر پایه سوم ابتدایی شهرستان رامسر در سال 1391 است و نمونه مورد مطالعه در پژوهش حاضر 30 نفر از دانش آموزان پسر که به صورت تصادفی ساده انتخاب شدند و از همه آنها با یک آزمون 20 سوالی و به صورت پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل به عمل آمد. آزمون از روایی و پایایی خوبی برخوردار بوده است. برای تحلی داده ها از تحلیل کواریانس چند متغیره (مانکوا) استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان داده است که میزان یادگیری (قصه های قرآنی، پیام های قرآنی و نکات تربیتی قرآن) در دانش آموزانی که از طریق آموزش بدیعه پردازی درس قرآن آموزش دیده اند نسبت به دانش آموزانی که به صورت سنتی آموزش دیده اند بیشتر است.

Keywords:

بدیعه پردازی , قصه ها , پیام , نکات تربیتی قرآن