بررسی وتحلیل تاثیر کاربرد نگرش سیستمی دربهبود برنامه ریزی آموزشی و درسی سازمانهای آموزشی

هدف این تحقیق ، بررسی وتحلیل تاثیر کاربرد نگرش سیستمی دربهبود برنامه ریزی درسی سازمانهای آموزشی می باشد که درتشریح این موضوع باید گفت براساس تفکر سیستمی ، آموزش دانش آموزان بایستی فعالیت محور بوده وبصورت عملیاتی صورت گیرد ، این نوع آموزش بایستی از طریق انجام طرح های واقعی انجام شود و انگیزش درونی به انگیزش بیرونی ترجیح داده شود این عمل بواسطه بهره مندی از فعالیتهای جذاب ومرتبط کردن رویدادهای مربوط به آموزش و یادگیری به زندگی واقعی وحذف تشویق وتنبیه بعنوان محرک های بیرونی صورت می پذیرد .لازمه ی این عمل برخورد وتماس دانش آموزان یایکدیگر یا همان یکپارچه سازی آنهاست .در واقع در نظامهای آموزشی قرن 21 که هر لحظه امکان تغیر ودگرگونی در برنامه ها ، رویه ها ، اهداف و افراد موثر انتظار می رود مهارتهای اجتماعی کمک می کند که تصمیم گیریها بصورت گروهی گرفته شوند و اععضا می تواند بطور موثری در تصمیم گیری برای حل مسائل مختلف نظام آموزشی مشارکت داشته باشند در نتیجه گیری باید گفت .لزوم مشارکت اعضای جامعه درتصمیم گیری های مربوط به پیشرفت و ترقی جامعه موجب گردیده است تا نظام اجتماعی بر خود ملزم بداند که از طریق سازمانهای آموزشی به آموزش ، ترویج و فرهنگ سازی رفتار مشارکتی بپردازد از اینرو سازمانهای آموزشی می توانند از طریق بهره گیری ازرویکرد سیستمی به این امر مهم مبادرت ورزند .

Keywords:

نگرش سیستمی , بهبود , سازمانهای آموزشی , برنامه ریزی درسی و آموزشی , تصمیم گیری